Bazen gazetelerden ve televizyonlardan haberleri takip ettiğimde içimi büyük bir korku kaplıyor. Geçtiğimiz günlerde çok sevdiğim İskenderiye’de bir kiliseye saldırı düzenlendi ve 21 insan öldü. Mısır’da İslâm ile tanışma serüveninde olan, Avrupalı Hıristiyan bir insan için bu oldukça sarsıcı bir olaydı. Neden oldu bu saldırı? Arkasında kimler vardı? Hangi cani ruhlular yapabildi bu saldırıyı?
Şimdi bu menfur saldırı yüzünden, Müslüman ve Hıristiyanlar arasında bir mesafe oluşturulmaya çalışılıyor. Ben eminim ki, Allah’ın varlığına inanan bir insan asla böyle bir saldırıyı tasvip etmez. Ben Müslüman bir ülkede yaşayan bir Hıristiyan’ım ve arkadaşlarımın, dostlarımın çoğunluğu Müslüman’dır ve de aramızda zerre kadar bir çatışma ve problem yaşanmıyor. Görüyorum ki, etrafımdaki Müslüman kardeşlerim bu saldırıdan dolayı oldukça derin bir hüzün ve teessür yaşıyorlar. Bu konu üzerine çok konuştuk. Bir arkadaşımın sarf ettiği manidar sözler beni derinden etkiledi. Eminim bütün Müslümanlar da onun gibi düşünüyor. Diyordu ki: “2011 yılına bu iğrenç saldırıyla başladık. Allah’ım lütfen Mısır’da barış ortamını daim kıl ve bizi bölmeye ve parçalamaya çalışan insanlardan koru.”
Ben de onun bu duâsına “amin” dedim. Ben inanıyorum ki; Allah biz farkında olmasak da her an bizi koruyor. Bu sebeple karanlık içinde bir ümit ışığını her zaman bulabiliyorum.
İşte bu yüzden hepimiz duâ etmeliyiz.
Ben de diyorum ki, eğer bir Müslümansan, benim İslâm kardeşimsin. Eğer Müslüman değilsen, insanlıkta kardeşimsin. Çünkü vatanımız Mısır. O da benim ülkem. Benim evim. Müslüman ve Hıristiyanlar hep birlikte yaşadı burada ve bu hep böyle devam edecektir.
Hepimiz bu bilinçte olursak eğer barış içinde yaşayabiliriz. Bizi ayırmaya ve aramıza nefret sokmaya çalışan kötü insanlara inanmamalıyız.
İnşallah, barış hep daim kalacaktır.
 
MAYA BOLDER

Tercüme: Umut Yavuz