Ve Risale-i Nur’a, özellikle de lâhikalara baktığımızda hem bu çeşit çeşit imtihanlara ilişkin ikazların, hem de bunları aşmak için uymamız gerekli prensiplerin vurgulandığını görüyoruz.

İşte onların birkaçı da şu cümlede:

“Bu zamanda öyle dehşetli cereyanlar ve hayatı ve cihanı sarsacak hadiseler içinde hadsiz bir metanet ve itidal-i dem ve nihayetsiz bir fedakârlık taşımak gerektir.” 

Bu zaman, ahirzaman. Hayatın her alanında müthiş fitnelerin kol gez-diği, manevî fırtınaların ortalığı kasıp kavurduğu tehlikeli bir zaman.

Adım başı bizi bekleyen tuzaklar var.

Ve hizmetin önüne çıkarılan muzır maniler. Fert fert her birimizin dünyasında bunların çok farklı versiyonları kendisini gösterebiliyor.

En çok da zaaf ve boşluklarımızı kullanıyor.

Risalelerdeki ilgili bahislerde ve mektuplarda bütün detay ve ince nüanslarıyla yer alan izahlar, yapılan ikazlar ve dile getirilen tavsiyeler, bunlara bina edilen tuzakları boşa çıkararak yola devam etmenin anahtarlarını sunuyor bize.

En başta, dünyanın rahat ve ücret değil, çile ve hizmet yeri olduğu dersini veriyor. “Vazifemiz hizmettir; netice bize değil, Allah’a aittir” diyor. Bizi birinci derecede ilgilendiren şeyin, hizmeti en iyi şekilde ifa etmeye çalışmak olduğunu, neticeyi Allah’ın takdir edeceğini söylüyor.

Muzır maniler ve artan zorluklar karşısındaki tavrımızın, çabucak pes edip vazgeçmek değ̆il, müşkülâtın ziyadeleşmesine paralel olarak güçlenen bir irade, kararlılık ve şevkle mukabele etmek şeklinde olması gerektiğini ifade ediyor.

Kendi dünyamızda ve çevremizde önümüze çıkan zorluk ve engellerin ötesinde, aktardığımız cümlede belirtildiği gibi, “hayatı ve cihanı sarsacak hadiseler”i ve fırtınaları aşabilmek için “hadsiz bir metanet, soğukkanlılık ve nihayetsiz bir fedakârlık” taşımamız gerekiyor.

Hiçbir olumsuzluk karşısında bezginliğe ve yılgınlığa düşmeyen, şevk-i mutlak düsturuna sarılarak yola devam eden hadsiz bir metanet, soğukkanlılık ve fedakârlık...