Yaşanan vahşet büyük ölçüde haberler konu oluyor, ancak yine de “insanlığın” burada yaşananları tam olarak idrak edebildiğini söylemek kolay değil. Özür deriz ama “El elin kayıp olan parasını, yan gözü ile arar” tavrı sergileniyor.

New York Times gazetesinin haberine göre, Gazze’de görev yapan doktorlar İsrail’in saldırıları sırasında şahit oldukları “dehşet verici” durumları anlatmışlar. Hemen bir ara soru soralım: Niçin ‘yabancı’ basının yaptığını “İslam dünyasından bir medya vasıtası” yapmamış ya da yapamamış? “İslam beldeleri”nde yaşananları ‘yabancı basın’dan öğrenmek durumunda kalmak da bir hata değil mi?

İlgili habere göre, Gazze’deki Han Yunus bölgesinde Avrupa Hastanesi’nde mart ve nisanda iki hafta görev yapan travma cerrahı Dr. Feroze Sidhwa, ilk olarak çocukların katledilmesini sadist bir askerin işi olduğunu düşündüğü söylemiş. Ancak daha sonra diğer hastanelerde görevli gönüllü doktorlardan da aynı tespitleri dinlediğini aktaran Sidhwa, bunun üzerine Gazze’deki soykırımın boyutlarını ortaya koymak için gönüllü sağlıkçılar, uydu verileri, Gazze Sağlık Bakanlığı ve insani yardım kuruluşlarından bilgiler toplamış. Dr. Sidhwa, Gazze’ye yönelik benzeri görülmemiş saldırılar yapıldığına işaret ederek, “Ukrayna ve Haiti’de gönüllü olarak çalıştım. Şiddet gördüm ve çatışma bölgelerinde bulundum. Ancak Gazze’deki bir hastanede çalışırken nerdeyse her gün başından ya da göğsünden vurulmuş bir çocuk gördüm ve bunların neredeyse tamamı hayatını kaybetti” demiş. (AA, 13 Ekim 2024)

ABD’li doktor Dr. Mohamad Rassoul Abu-Nuwar ise, bulunduğu hastanenin acil servisinde çok sayıda çocuk tedavi ettiğine dikkati çekerek, “Acil serviste bir gece dört saat içinde, kafatasında tek kurşun yarası olan 5 ila 12 yaşları arasında 6 çocuk gördüm” diye konuşmuş. Acil servis hemşiresi Nina Ng, “Ateşli silahla yaralanan çocuklar, yer, ekipman, personel ve destek yetersizliği nedeniyle çoğu zaman kan kaybından hastanenin zemininde tedavi ediliyordu. Birçoğu kurtarılamadı” demiş.

Ortopedi cerrahı Dr. Khawaja Ikram da şahit olduğu dehşeti anlatırken “Bir gün acil servisteyken her birinin kafasında tek bir kurşun deliği olan 3 ve 5 yaşlarında iki çocuk gördüm. Kendilerine İsrail’in Han Yunus’tan çekildiği söylenmiş. Bu yüzden evlerine geri dönmüşler. İsrailli keskin nişancı ikisini de vurmuş” diye anlatmış. Dr. Ndal Farah da çocukların genelde kafasından vurulduğunu belirterek, bunların birçoğunun tedavisinin mümkün olmadığını ifade etmiş. Farah, “Başka savaş bölgelerinde de bulundum ancak bu gördüğüm her şeyden kat kat daha kötüydü” ifadesini kullanmış.

Gazze’deki İsrail zulmüne şahitlik eden gönüllü doktor sayısı hayli fazla. Hepsi birbirinden feci cinayetlere şahit olmuşlar. Peki, bu ‘canlı yayın cinayetleri’ devam ederken İslam dünyasında ve dünyada huzur sağlanabilir mi? Onlar beddua etmese dahi, uğradıkları zulmün karşılığını zalimler ve zulme sessiz kalanlar bir şekilde ve en kısa zamanda bulmaz mı?