Çarpıcı olan, İsrail’in zulüm ve vahşetine mukabil hiçbir etkili ve caydırıcı “yaptırım”a başvurulmaması; yine “haydut İsrail!”, “katil Netanyahu!”, “Zâlim ve haydut devlet!” çıkışlarıyla ve “kuru kınamalar”la geçiştirilmesi.

Ve ABD’nin pervâsızca İsrail’in işgalin yanında açıkça yer almasına karşı kamuoyundan gelen “İncirlik ve Kürecik’in kapatılsın” çağrılarının İsrail’e veryansın eden iktidardakilerce “duymazlık”tan gelinmesi. 

“MÜSLÜMANLARA KARŞI ÜLKEMDEKİ ÜSLERE İZİN VERMEM!”

Özetle, AKP iktidarı, özellikle “tek kişilik rejim” Ankara’nın İsrail’le kat kat katlanan ekonomik-ticari anlaşmalarından, ilerletilen savunma-askeri ihale ve işbirliklerinden bir tekini dahi iptale, hatta askıya almaya yanaşmıyor. İsrail’in soykırımına arka çıkan ABD ile İngiltere’ye hiçbir tavır sergilemiyor.

Keza AKP iktidarı, Türkiye’yi başta Suriye olmak üzere Müslüman ülkelere yönelik “savaşın üssü” haline getiren ABD’nin İran’ı hedef alıp İsrail’i koruyan, Malatya-Kürecik’te konuşlandırdığı “füze kalkanı radarı”nın kapatılmasını gündeme dahi getir(t)miyor.

Bunun yanısıra, ünlü gazeteci Seymour Hersh’in daha çok önceden tesbitiyle İncirlik gibi bilinenlerin yanı sıra kamuoyundan gizli ABD’nin gayr-ı resmî ABD üslerinin kullanılma maksatları ve “arka plânı” hiçbir surette sorgulanmıyor. (Akşam, 27.5.2008)

Parti toplantılarında, kameraların önünde, meydan mitinglerinde, “iktidara iliştirilmiş yandaş medya”da İsrail’e ve ABD’ye verip veriştiren Cumhurbaşkanı, başta İncirlik ve Kürecik olmak üzere ABD’nin Türkiye’deki askeri üslerinin kapatılması bir yana geçici de olarak faaliyetlerinin durdurulmasına dair tek kelime sarf etmiyor. Ve buna da “reel politik” benzeri “gerekçeler” uydurularak bunun “imkânsız” olduğu havası pompalanıyor. 

Halbuki Adalet Partisi (AP) hükûmetinde Türkiye, 1967’deki “Altı Gün Savaşı”nda İsrail’e karşı açıkça Filistin’den yana tavır almış, Başbakan merhum Süleyman Demirel, İsrail’e arka çıkan ABD’nin Araplara karşı İncirlik Üssü’nü kullanmasına “Müslüman kardeşlerimize karşı ülkemdeki üslerin kullanılmasına izin vermem!” tepkisini göstermişti.

HİÇBİR KARARLI TAVIR VE YAPTIRIM YOK…

Keza 1974’teki Kıbrıs Barış Harekâtının ardından yine AP’nin büyük ortağı olduğu hükûmetin Başbakanı olarak Demirel, kucağında bulduğu “Amerikan silâh ambargosu ve yaptırımları”nın yanlışlığını, Ankara’ya gelen Amerikan Dışişleri Bakanı Kissinger’e, ardından Brüksel’de ABD Başkanına “Ambargonun ABD ile ilişkileri gerdiği”ni bildirip “Bizi sert tedbirler almaya zorlamayın!” diye uyarmış; ve sonuç alınamaması üzerine, 25 Temmuz 1975 tarihli Bakanlar Kurulu kararıyla ABD’nin İncirlik’i kullanması yasaklanıp 21 Amerikan üssü ve tesisi resmen kapatılmıştı. Bu üslerdeki Amerikan bayrakları indirilerek yerine Türk bayrakları çekilmiş; 5 bin Amerikalı askerle sivil personeli devre dışı bıraktıran ve Amerikan istihbaratını yüzde 40 kör eden önlemler alınmıştı.  

Demirel’in İncirlik’i münhasıran ABD’ye kapattığı bu “sert ve kararlı” tavrı ABD’yi ciddi anlamda sarsmıştı; tâ ki 12 Eylül darbesi generallerince 18 Kasım 1980’de yeniden bu üssün Amerikalıların kullanımına açılması tâvizine kadar. (Güneri Civaoğlu, Milliyet, 7.1.17)

Hulâsa, siyasi iktidar dışta olduğu gibi içte de İsrail ve ABD’ye karşı en ufak bir adım atmadı, atmıyor; tam tersine ilişkileri, işbirliklerini daha da ilerletiyor; dahası üsleri tahkim ediyor.