Köpek de Bir Hayvandır

Öncelikle söylememiz gerekir ki, her hayvan gibi köpeklerin de yaşama hakları vardır. Onlara vurmak, onları dövmek, aç veya susuz bırakmak, sokaklarda başıboş dolaştırmak günahtır. Onları sebepsiz yere itlaf etmek günahtır. Bazı meşru işlerde onlardan yararlanmak ise mümkündür.  

Köpeklerden alabileceğimiz hayat dersleri de vardır:

1) Sadakat. Köpekler sadık dostlardır. Şartsız severler. Hiçbir iyiliği unutmazlar. İyilik edene teşekkür hisleriyle doludurlar. Kötülüğü de unutmazlar. 

2) Koruyucudurlar. Sahiplerini ve sevdiklerini ölümüne korurlar. Bu konuda ölümcül tehlikelere gözlerini kırpmadan atılırlar. Her tehlikeye meydan okurlar. İnsanın sezmediği tehlikeleri sezerler. 

3) Koku alma duyuları güçlüdür. İnsanı koklayarak kanser gibi bazı hastalıkları haber verebilirler. Bazı maddeleri koklayarak diğerlerinden fark ederler. Bu özellikleri nedeniyle hırsızlıkta veya narkotikte çok kullanışlıdırlar.   

3) Sahiplerini şartsız severler. Sevdiklerini unutmazlar ve onlara iyilik hisleriyle doludurlar. 

4) Uyanık ve tedbirlidirler. Özellikle sahiplerini ve yabancıları çok iyi keşfederler. Bir tehlike sezdiklerinde atılmaktan kaçınmazlar. 

5) Ezberleri, taklit yetenekleri ve koku duyguları güçlüdür. Koku alma duyuları insana nazaran on kat daha fazla olduğu tespit edilmiştir. Eğitilerek bu duygularından faydalanmak ve mesela eroin ve uyuşturucu kaçaklarını bunlarla bulmak mümkündür.

Aç Susuz Bırakmak Haramdır

Bu özellikleri nedeniyle köpekler, insanların sadık dostudurlar. Bilhassa çobanlar sürülerini ve evlerini köpeklerle korumaya alırlar. İhtiyaç durumunda köpekler evde veya işyerinde emniyet ve koruma görevlisi olarak bulunurlar. Çiftçilikte, ziraatta, kırlarda, dağlarda köpekler, yabani hayvanlara ve tehlikelere karşı sahiplerinin en fedakâr arkadaşıdırlar.  Güçlü kemik yapısıyla masumların kabadayısıdırlar. Koruma ve yabancıyı keşfedip yakalamada hızları nedeniyle emniyet birimlerinde de güvenle kullanılırlar. 

Ancak istisnalara dikkat edilmelidir. Peygamber Efendimiz (asm), buyurdular ki: “Sürü, av veya ziraat köpeği dışında bir köpek besleyen kimsenin ecrinden her gün bir kırat eksilir.”1 

Bu hadiste dikkatlerimizden kaçmayan, evin, malların ve sürülerin koruma ihtiyaçlarında ve avda köpeğin kullanılmasına izin verildiğidir. Bu izinle yukarıda bir kısmını söylemiş olduğumuz yararlanma türlerinin hepsi konusunda köpeklerden yararlanmak mümkün ve caiz hale gelmiş oluyor.   

Sadece onları aç bırakmak, susuz bırakmak, işkence etmek, dövmek ve sokağa atmak günahtır.

İhtiyaç Dışında Caiz Değildir

Bu hayvanlar sahipsiz kaldıklarında toplum için tehlike saçarlar. Saldırgandırlar, korkuturlar, huzursuz ederler, zarar verirler, dalarlar, kavgacıdırlar, evcil hayvanları telef ederler, havlamaları, kokuları ve temiz olmamaları nedeniyle insanları rahatsız ederler, aşısız ise bulaşıcı hastalık yayarlar. 

Evin içine ihtiyaç dışında sokulan köpeklerin, bu nedenle meleklerin eve girmesine engel olduğu rivayet edilmiştir. Meleklerin tepkisi köpeklerin bu hırçın tabiatına değil; insanların bu hırçın tabiatı ev gibi emin ve masum bir yuvaya sokmak istemesinedir. Bu hırçın tabiat dışarıda yarı vahşi biçimde, atılgan vaziyette kalmalı, evde evin kuzusu gibi korkak vaziyete zorlanmamalıdır. 

İhtiyaç dışı beslenmesi halinde, sahibini gereksiz yere meşgul ederler. Bu nedenle yukarıdaki hadiste Peygamber Efendimiz (asm) ihtiyaç dışı köpek bulunduran kimselerin sevaplarının eksileceğini bildirmiştir. 

İmam Nevevî der ki: “İhtiyaç yokken köpek beslemek haramdır. Av, ziraat ve çoban için köpek beslemek caizdir. Hadislerde üç ihtiyaç için köpek beslemeye izin verildiğine kıyasla, sahih bir ihtiyaç olursa başka faydalar için de köpek beslenebilir.”       

Dipnot:

1- Buhârî, Hars 3, Bed’ü’l-Halk 14; Müslim, Müsâkât 58, (1579); Ebû Dâvud, Sayd 1, (2844); Tirmizî, Ahkâm 4, (1490); Nesâî, Sayd 14, (7, 188, 189)