Malûmunuz Yüce Mevlâ her insanı farklı fıtrat ve karakterde yaratmış. Onlara farklı farklı hissiyatlar ve duygularla benzemiş, donatmıştır. Bu da dünyaya gönderiliş gayesi olan ebedî hayatı kazanıp kaybetme imtihanının ölçüleridir.

Rabbimizin her insana verdiği şefkat, merhamet, öfke, kin, nefret, sıdk, sadakat, iktisat, kanaat, sehavet duyguları her insanda farklı farklı temerküz etmektedir. Bazı insanlarda bu duyguların bir kısmı azamî derecede temerküz ederken, bazılarında ise pek gözükmemektedir.

Son Şahitler’den olan Mehmet Özel ağabeyimiz de soy ismi gibi “Özel” bir insandı. Takdir-i İlâhî onu 1955–56 yıllarında Isparta’da asrın imamı ve manevî tabibi olan Üstadla buluşturur ve onun talebeliğine kabul ettirir.

Bu tarihten sonra hayatının bütün gayesini Nurların hizmetine tahsis etmiş, ömrünün son ânına kadar hiçbir hizmetten geri kalmamış, daima hizmetleri düşünüp bir ihtiyaç olduğu zaman hiç tereddüt etmeden var olan imkânlarını sonuna kadar hizmetlere yönlendirmiştir.

Kendisi yemez yedirir, giymez giydirir, kendine harcamaz hizmete harcar, azamî derecede iktisad düsturlarına ittiba eder, fakat bir hizmet olduğu zaman sehavet duygusu azamî derecede öne çıkar, gereğini yapar, son 10 yıl içinde Çorum, Samsun, Ankara, Konya, Van, Kıbrıs hizmet binalarına tahmin edilemeyecek miktarda yardımda bulunmuş sehavet duygusunu sonuna kadar kullanmıştır.

Onun en önemli addettiği şey Nur hizmetleri, talebe hizmetleri ve kardeşler arasındaki uhuvvet ve ittihadın gelişmesi ve devamı idi. Kimseyi tenkit etmez, kimseye kızmaz, eğer bir eksiklik görürse “Ya Allah” diyerek gülerek ikaz etmeye çalışırdı.

Kendisi sağlığı elverdiği müddet içinde hiçbir Risale-i Nur ders ve hizmetlerini kaçırmaz, beni en çok etkileyen ve numune-i misal aldığım husus merhume eşi yıllarca hasta yatakta yatmış bütün işlerini Mehmet abi deruhte etmesine rağmen eşinin hizmetlerini gördükten sonra hizmetlere koşmuş hizmetlerini ihmal etmemiştir.

70 yılı aşkın bir zamandır Risale-i Nur hizmetlerinde istikametini bozmadan hizmetlere devam etmiş, gazetemizin ilk çıktığı günden itibaren bütün sayılarını biriktirip ciltleterek muhafaza etmişti.

Evet dostlar dillerimizde dolaşan “Bu boş kubbede hoş bir seda bırakmak” ve “Nasihat istersen ölüm yeter” deyimlerini Özel ağabeyin cenazesinde de müşahede ettik. Her meslek ve meşrepten, her siyasî görüşten yüzlerce insanın imam efendinin kıldırdığı cenaze namazında; “Haklarınızı helal edin!” hitabına yüzlerce insanın yüreklerinden samimî olarak kopan “Helâl olsun!” nidaları ve yine o yüzlerce insanın mezara kadar gelerek ebedî istirahatgâhına tevdi edişleri göstermiş oldu.

Çorum’un bu “Özel” abisinin dünyadan berzah âlemine intikalinin hemen akabinde Ali Vapur ağabeyin mezar başında okuduğu “On İkinci Nota” duygularımızı kabartmış gözlerimizi yaşartmıştı.

Bu hizmet-i Kur’âniye’de benim misal aldığım birkaç kişiden beraber gülüp, beraber ağlayıp beraber koştuğumuz Merhum Ahmet Özkan, Ahmet Kaya, Ahmet Akçay’dan sonra Mehmet Özel ağabeyimiz de hizmetini, vazifesini bitirip rahata, rahmete ve ücret almaya gitti.

Rahman ve Rahîm olan Yüce Rabbim tüm geçmişlerimize rahmet eylesin. Amin!

Baharda her şey taze ve güzel,

Ağustos’ta yapraklar oldu gazel,

Sana rahmet eylesin O Ebed ve Ezel,

Cennette buluşalım Mehmet Özel...