Bu inanılmaz meseleyi birkaç yönden ele alabiliriz. Birincisi ihlâsı kazanmak, ikincisi ihlâslı olmayı devam ettirmek ve üçüncüsü de ihlâslı kalabilmek. Hatta daha da ötesi, ihlâslı ölebilmek. Üstadımız; “İhlâsı kazanmak çok mühimdir. Bir zerre ihlâslı amel, batmanlarla halis olmayana müreccahtır” diyerek bize çok önemli bir yol gösteriyor.

Bir ömür yerli yersiz, lüzumlu lüzumsuz çalışıp duruyoruz. Aklımızı kullansak ve Üstadımıza kulak versek kazancımız büyük olacak. Çünkü bir zerre ihlâslı amel işlesek, ki işleyebiliriz, o zaman hem yorulmayız ve hem de kimseyi incitmemiş oluruz. İhlâsı kazanmak için ise, öncelikle niyet şart. 

Diyeceksin ki; “Allah’ım beni ihlâslı kıldığın kullarından eyle. Çünkü ben bunu kendi irademle başaramam.”

Diyelim ki ihlâsı kazandın, peki ya devam ettiremezsen! İşte o zaman ihlâsı kazanma çabası boşa gidecek. Buna izin vermemeliyiz. Bundan itibaren büyük bir mücadele başlatıp ihlâsımızı muhafaza etmek gerekiyor. Tam bu anda 21. Lem’a’yı Üstadımızın tembihine kulak vererek EN AZ on beş günde bir okumalıyız.

Var sayalım ihlâsı kazandık ve ihlâslı yaşıyoruz. Bu sefer endişemiz daha da artıyor. Acaba bu hali devam ettirebilir miyim? Çünkü şeytan var, avenesi var ve en önemlisi de şeytanı daha çok dinleyen bir nefis var. Öyle bir an geliyor ki; “Sonu Cehennem de olsa” deyiveriyor. Zor vesselâm, ama imkânsız değil. Yine Allah’a sığınarak elimizi açarak; “Allah’ım beni ve bütün kardeşlerimizi ihlâslı olarak hizmette istihdam eyle, ihlâsımızı bozdurtma” diye sebat göstermeliyiz.

Yani demem o ki, ihlâsı, bozuk para gibi harcamayalım. Pireye kızıp yorgan yakmayalım. Her hareketimizin neticesini düşünelim. Hafız Ali Abiyi hatırlayalım ve himmetini isteyelim. Onun gibi Üstadımızın iltifatına lâyık olalım inşallah.

Allah bizleri kendi iradesiyle ihlâslı kılsın ve rızası dairesinde Risale-i Nur hizmetinde ihlâsla istihdam etsin. Nefis ve şeytanın şerrinden emin eylesin. Zındıkların bütün planlarını akim bırakıp tesanüdümüzü muhafaza etsin.  Âmin.