Fransızcayı çok iyi ö€rendi. 31 A€ustos 1876'da devletin en buhranlı döneminde tahta çıkan
II. Abdülhamit halkın içine katılarak onlarla birlikte dolaşarak büyük sempati topladı.
Osmanlı devletinin ilk anayasası olan "kanun-i esasî" Abdülhamit zamanında ilân edildi. (23
Aralık 1876). Buna göre seçimler yapılarak 141 üyeden oluşan ilk Türk parlamentosu 19
Mart 1877'de padişah tarafından seçildi. ‹ngiltere'nin teşebbüsüyle toplanan Londra
Konferansında Rusların teklifini kapsayan Londra Protokolünü imzalayarak Meclise sundu.
Protokolün reddedilmesi üzerine Rusya ile Osmanlı arasında 24 Nisan 1877'de savaş başladı.
Bu savaş süresince Abdülhamit yetkisini kullanarak 17 Şubat 1878'te Meclis-i Mebusanı
süresiz olarak tatil etti ve 3 Mart 1878'de Rusya ile Ayastefanos Anlaşmasını imzaladı.
Milletler arası politikada devletin ba€ımsızlık ve toprak bütünlü€ünü savunmayı hayatî bir
görev sayan II. Abdülhamit, iç ve dış entrikaları ortaya çıkarmak maksadıyla kuvvetli bir
hafiye teşkilatı kurdu. Ayrıca dünyadaki politik gelişmeleri takip etmek üzere sarayda bilgi
merkezleri kurdurdu. ‹slâmcılık (ittihad-ı ‹slâm) politikasını güden Abdülhamit, bununla
‹ngiliz ajanlarının Arap milliyetçili€ini yaymak konusundaki gayretini boşa çıkardı. Şam'dan
Mekke'ye kadar uzanan Hicaz Demiryolunu inşa ettiren Abdülhamit döneminde içte de
e€itim, bayındırlık ve tarım alanında olumlu gelişmeler oldu. Mekteb-i mülkiye, mekteb-i
hukuk, sanayi-i nefise mektebi, hendese-i mülkiye, darülmuallimin-i aliye, maliye mektebi,
ticaret mektebi, Halkalı ziraat mektebi, deniz ticareti, orman ve maadin, lisan, dilsiz ve âmâ
mektepleri, fen-edebiyat fakültelerinden oluşan darülfünun hep Abdülhamit döneminde
açılmıştır. 23 Temmuz 1908'de II. Meşrutiyeti ilân ederek Anayasayı, tekrar yürürlü€e koyan
II. Abdülhamit, tarihte "31 Mart Vak’ası" olarak bilinen ‹stanbul'daki ayaklanmaya maruz
kaldı ve bu olay neticesinde tahttan indirilerek Beylerbeyi Sarayına yerleştirildi. 10 Şubat
1918 Pazar günü hayata veda eden Abdülhamit muazzam bir törenle Divanyolu'ndaki II.
Mahmut türbesine defnedildi.
SULTAN REŞAD:
V. Mehmet Reşad. (‹stanbul 1844-1918.) Osmanlı padişahlarının otuz
beşincisidir. Sultan Abdülmecit'in o€ludur. A€abeyi III. Abdülhamit'in yerine padişah
oldu€unda 65 yaşında idi (1909). Meşrutî bir hükümdar olarak 9 yıl süren saltanatında
devlet güç koşullar altında varlı€ını koruma ve sürdürme kavgası vermiştir. Onun
döneminde I. Dünya Savaşına girilmiştir. 4 yıl süren bu savaş sonunda Sevr Antlaşması
imzalandı ve ülkenin dört bir yanı işgal edildi. Mehmet Reşad, a€abeyi Abdülhamit'in
vefatından bir süre sonra vefat etti.
SUNGUR (MUSTAFA):
1929 yılında Eflâni’de do€du. ‹lkokuldan sonra dine karşı takındı€ı
tavırla bilinen Kastamonu Gölköy Enstitüsüne kaydoldu. Çalışkan bir talebe olan Mustafa
Sungur küçükken aldı€ı dinî e€itimin etkisiyle buradaki menfi ortamdan fazla etkilenmedi.
1945 senesinde, 16 yaşında iken evlendi. Mustafa Sungur Risale-i Nur’ları 1946 senesinde
Keçeci Mehmet Efendi ve Ahmet Fuat Efendi vasıtasıyla tanıdı. Bediüzzaman Hazretleriyle
tanıştıktan sonra ona mektuplar yazmaya başladı. Mustafa Sungur mektuplarında
ço€unlukla köy enstitüsünde edindi€i izlenimlerden bahsediyordu. 1947 yılında
Emirda€’ında Üstadıyla ilk kez bizzat görüştü. 1948 yılında Afyon davası sebebiyle
tutuklanan Bediüzzaman Hazretlerini Afyon’da tekrar ziyaret etti. Bu ziyaretten sonra
Üstadına gönderdi€i bir mektuptan dolayı mahkemeye çıkarıldı ve 6 ay ceza aldı. Bu
cezadan dolayı memuriyetten çıkarıldı. Mustafa Sungur’un hiç çıkmamak üzere Nur
hizmetinde bulunmaya başlaması ise şu şekildedir: Mustafa Sungur Afyon’da Bediüzzaman
Ş
AHIS
B
İLGİLERİ
| 458 | SİKKE-İ TASDİK-İ GAYBÎ
