Partili Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi ile birlikte Meclis’in etkinliği azalsa da muhalefetin bu konuları gündeme getirmesi, iktidarı bu meseleleri çözmeye “mecbur” bırakıyor. Geçtiğimiz dönemde bunu gördük.

Kamuoyu araştırmalarında vatandaşın gündeminde, hayat pahalılığı, işsizlik, sığınmacılar sorunu, atamalarda ehliyet/liyakat konusu varken, hükûmetin önceliği yeni bir anayasa. Oysa araştırmalarda vatandaşın gündemleri arasında yeni anayasa konusu ilk 20’ye dahi girmiyor. Çünkü vatandaşta biliyor ki, bu bir oyalama, yeni bir yama ve gündemi değiştirme…

Elbette 1982 darbe anayasası değişmeli. Ancak, görünen o ki, bu ortamda ve yeni bir anayasa yapılması imkânsıza yakın. AKP ve MHP’nin yeni anayasa çalışmaları var ama anayasayı Meclis’ten çıkarma ya da halkoyuna sunma gücü yok. 

Bu yüzden de bu nafile işleri bırakıp, uygun bir zemin de bu çalışma yapılmalı. Hükümetin şimdi yapması gereken vatandaşın gündemine odaklanıp, sorunlarına kalıcı ve gerçekçi çözümler bulmak…

“Meclisin gündemi milletin gündemi olmalı” diyen Demokrat Parti İzmir Milletvekili Salih Uzun bunu şöyle ifade ediyor: Emekli ve asgarî ücretli vatandaşlarımıza nefes aldırmak istiyorsunuz da, emekli memur için söz verdiğiniz seyyanen ödemeyi yapmak istiyorsunuz da, ücretli öğretmenler başta olmak üzere eğitim emekçilerinin özlük haklarını düzeltmek istiyorsunuz da anayasa mı sizi engelliyor?

Doğru, mevcut anayasa bu sorunların çözümü için engel değil. Bir doğru da yeni bir anayasa için uygun bir siyasî ortamın olmayışı… Nafile işlerle milleti oyalamamak, gündemi meşgul etmemek lazım.

Şunu söylemeden de geçmeyelim: 1982 darbe anayasasından kurtulup, sivil, hürriyetçi bir anayasayı herkesten çok biz istiyoruz… Tâ 1982’den beri…

***

“Adalet çiftçiyi, çalışanı, üreticiyi korur”

Cumhurbaşkanı Erdoğan Meclis’in yeni yasama yılı açış konuşmasında, “Devleti her türlü tehditten koruyacak olan adalettir. Çalışanı, çalıştıranı, üreticiyi, tüccarı, sanayiciyi mutlu edecek olan yine adalettir. Suçlu ile masum birbirinden ayırt edilmezse adalet sarsılır, adalet sarsılırsa devlet sarsılır, devlet sarsılırsa milletin bekası tehlikeye girer. Düzen yani hukuk yani adalet devletimizin ve milletimizin temel dayanağı ve temel direğidir. Kanun ve düzen dışına çıkanlar ise adaletimizin tesisi ve devletimizin bekası için cezalandırılacaktır. Yargı üyeleri mevcut kanunları uyguladıkları için hiç kimse yargı camiamızı baskı altına almaya kalkışmamalıdır” diye bir sözü oldu.

Sayın Erdoğan ne güzel de söylemiş. Elhak doğrudur.

Bu sözlere karşı şu sorular akla geliyor:

Peki, Türkiye’de adalet var mı? Varsa adalete güven niye bu kadar geriledi? Adaletten neden bu kadar şikâyet ediliyor? Anayasayı değiştirmekle adalet sağlanabilecek mi?

***

Adaleti arayıp bulmak lâzım

Adalet kavramı hayatımızın ön önemli vazgeçilmezlerinden birisi. Ekonomiden toplum hayatına, demokrasiden insan hak ve hürriyetine, vicdan hürriyetinden basın hürriyetine kadar birçok alanı içine alır.

Adalet konusunda ciddî sorunların olduğunu sık sık çıkan “yargı reformları yapma ihtiyacı”ndan anlamak mümkün. Bir yargı paketi çıkarken ikinci, üçüncü yargı paketlerinin hazırlığının yapılması bile adalette yaşanan sorunların bir türlü aşılamadığını gösterir. Şimdi yeni bir yargı paketi daha yoldaymış…

Prof. Dr. Serap Yazıcı’nın da dediği gibi, “Adalet, kumsalda kaybolan toplu iğne başı gibi de olsa arayıp bulunmalı…” 

Bu yüzden milletin adaletten şikâyetini en aza indirme görevi icranın başı olarak Erdoğan ve kabinesine düşüyor. 22 yılda yapılamayan bundan sonra yapılır mı, onu da bekleyip görelim…