Peki, gerçekten öyle mi? Bakalım:

Seçildikten sonra aylarca telefonu beklenen ve tâ New York’a kadar gidildiği halde görüşülemeyen Biden’la ikinci yüz yüze görüşme “yok Roma, yok Glasgow” gel-gitlerinin ardından İtalya’nın başkentinde gerçekleşti.

(Glasgow’a gitmekten ise, İngiliz hükümeti uzun korteje izin vermeyince, “protokol ve güvenlik sorunları” gerekçesiyle vazgeçildi.)

Peki, iktidar medyasının “zafer” havasıyla duyurduğu görüşmeden çıkan netice ne?

Klasik ve beylik protokol lâflarının tekrarı dışında, iki ülke arasında ihtilâf sebebi olan konuların hiçbirinde kayda değer birşey yok.

Parası ödenen F-35’lerin iyice çıkmaza girmesi üzerine ortaya atılan F-16’lar için Biden’ın “Bakarız” lâfı “olumlu yaklaşım” diye sunuldu. (Ki, F-16’lar 1984’te ANAP iktidarının konusuydu. Hattâ Köprü dergimize kapak olmuştu. Demek ki, böyle bir konuda da 40 sene öncesinin gündemine geri döndük...)

YPG-PYD’ye ABD desteği aynen sürüyor. Bize ise yine üzüntümüzü bildirmek kalıyor.

Aynı konuda Rusya’nın tavrı da farksız.

Soçi’de Putin’le görüştükten sonra “Suriye’de kalıcı çözüm vaktinin geldiğinde mutabık kaldık” açıklaması yapıp, peşinden bu ülkeye yeni operasyon mesajı verilmesine, peşinden hem Suriye, hem Irak için iki yıl geçerli bir tezkerenin Meclisten geçirilmesine ve Kuzey Suriye’ye asker tahkimatı yapılmasına da ABD ve Rusya’nın tepkisi farklı değil.

ABD askerî hareketliliğimize karşı açıklama yaparak mukabele ediyor, Rusya Türk karakollarının da bulunduğu bölgeye yığınak yapan Şam güçlerine askerî destek vererek.

Fetih Sûreleri eşliğinde sonuncusu Afrin’e yapılan askerî harekâtlarımızın, yine ABD ve Rusya ile varılan “uzlaşma”larla bitirildiğini hatırlarsak, bu son atraksiyonun âkıbetini de şimdiden tahmin etmek  zor olmasa gerek.

Çoktandır donmuş ve tıkanmış olan AB ile ilişkilerdeki yeni kriz sebebi ise Kavala ve Demirtaş davalarında AİHM’e uymama inadı.

Hele 10 büyükelçi krizinden sonra, bakalım, bu inat daha ne kadar sürdürülebilecek?

* Hz. Azrail (as) ailemize de uğradı ve ablamız Hüsniye Hanımın âni bir beyin rahatsızlığı geçiren oğlu, yeğenimiz Ayhan Atasever’i (47) aldı. Allah rahmet eylesin. Başımız sağ olsun. Rabbimiz Cennetinde buluştursun.