Önceki yazımızda Çin’den Çinli bir kardeşimiz ile ilgili bir hâtıra nakletmiştik. Bu hâtıra ise Hacdan. Hintli bir kardeşimiz ile ilgili.

Düzceli hacı kardeşlerimiz ile Kâbe’deyiz. Sabah namazını kıldıktan sonra ders yapmaya başladık. Etrafımız kalabalık. Bir süre ders yaptıktan sonra yanımızda fesli bir kardeşimizin telefonda İngilizce konuştuğunu duyduk, derse ara verip meşveret ettik: Derse mi devam edelim, diyaloga mı geçelim?

Diyaloga geçelim kararı çıktı; dersi noktaladık. Konuşması yeni bitmişti, nereli olduğunu, adını, ne iş yaptığını sorduk ve sırayla kendimizi tanıttık. Adı Abdullah, Bangladeşli, bilgi işlem uzmanı ve bir firmada çalışıyor. Kendisine çerez ikram ettik, çok şaşırdı ve sevindi. Dedi ki: “Şunun resmini çekip anneme gönderebilir miyim?”

Elbette, dedik.

Çerezlerin resmini çekti, annesine gönderdi. Bize dönerek: “Annem 2013 yılında hacca geldi, burada Türklerle arkadaş olmuş. Ona çerez vermişler, çok memnun olmuş, aynı şey bana da tevafuk etti, çok memnun oldum.”

Sonra annesini aramak için izin istedi, aradı ve ona bizleri gösterdi. Annesi bizi selamladı, dualar etti.

Sordu: “Bu çerez işi sizin geleneğiniz mi? Hep böyle çerez mi getiriyorsunuz?”

“Evet, bunların çoğu kendi üretimimiz, tokluk hissi ve enerji verir, zaman kaybı olmadan yemek yemiş oluyoruz, taşıması kolay, pratik.”

Sonra konuya girdik.

Kardeşim, hac bir kongredir, bir milletler toplantısıdır, bilgi alış verişi merkezidir. Burada çok değişik milletlerden ülkelerden gelmiş kardeşlerimiz var, hepsinin ayrı ayrı hayat tecrübeleri var, sıkıntıları var, maddî manevî sıkıntıları için geliştirdiği çözümleri, uygulamaları var. Hac, tam da bu bilgilerin, tecrübelerin paylaşılması gereken yer ve hacılar, memleketlerine döndüklerinde dinledikleri tecrübeleri uygulayacak, çevreleriyle paylaşacak… Bu da İslam âleminin ittihadına ve kalkınmasına vesile olacak inşâallah.

Bunlar Risale-i Nur’da yazıyor. Allâme Bediüzzaman’ın Külliyatı, İslam âleminin sıkıntılarının sebepleri ve çözümlerini ihtiva ediyor. Kendisi müçtehid imam ve Mehdi’dir. Âlem-i İslam’ın tahakkümden kurtuluşu, haccın kongre oluşunu anlayıp ona göre hareket etmekte, haccı, âlem-i İslam’ın umûmî bir meşvereti yapmaktadır, diye sohbete devam ettik. Hepsini de tasdik etti.

Çok yakınımızda sakallı bir kardeşimiz de Kur’an okuyordu. Okumasını bitirdi, bize selam verdi ve “Ben de sohbetinize katılmak istiyorum.” dedi. Buyurun dedik, tanıştık. Hintli, adı Muhammed, matematik öğretmeni, üç kız babası. O da bize katıldı, ona da çerez ikram ettik. Kendisi de bize birer badem ikram etti (elinde o kadar kalmış) ve devam etti: “Ben sizin sohbetinizi duydum, dinledim. ‘Hac kongredir, bütün Müslümanlar sıkıntılarını, tecrübelerini paylaşmalıdırlar’ dediniz, ben de bir şeyler paylaşmak istiyorum; bizim sıkıntılarımız var.” dedi.

“Bir risale çıkmış”

“Anlat kardeşim” dedik.

“Yetmiş yıldır işleyen demokrasimiz tehdit altında. Mevcut başbakan bazı kanunları değiştirmeye başladı, kız çocuklarımızın başörtüsünü yasaklamaya gayretinde, okullarda namaz ibadetini zorlaştırıyor, mescitleri kapatmak istiyor. Bir de kanunları ömrü boyunca başkan olacak şekilde değiştirmeye çalışıyor...”

Daha sohbet epeyce devam etti, bizden dualar istedi. Ayrıca müsbet hareket ile mücadeleye devam etmelerini, Risale-i Nur okumalarını, kavlî, fiilî dualara devam etmelerini tavsiye ettik, Üstadımızı tanıttık. Her birine İngilizce Ayet’ül-Kübrâ risalesini verdik, külliyatın devamını internetten bulup okuyabileceklerini söyledik.

Hatırımıza Risale-i Nurlar’da geçen şu satırlar geldi: “Evet, her tarafta, hattâ Hint ve Çin’de ehl-i iman, bu zamanın çok dehşetli dalâletinin galebesinden, ‘Acaba İslâmiyette bir hakikatsızlık mı var ki, sarsılmış?’ diye şüpheye ve vesveseye düştüğü vakit birden işitir ki, bir risale çıkmış, imanın bütün hakikatlerini kat’î ispat eder, felsefeyi mağlûp edip zındıkayı susturuyor, diye anlar. Birden o şüphe ve vesvese zâil olup imanı kurtulur ve kuvvet bulur.” (Emirdağ Lahikası 1, 53 no’lu Mektup, Yeni Asya Neşriyat)

Risale-i Nur şumullü olduğundan bu kardeşimizin de sıkıntılarına çare olmuştur inşallah.

Cenab-ı Hakk’tan ümit ve dua ediyoruz ki, Hac ibadeti, ittihad-ı İslam’ın tesisi ve İslam âleminin ecnebi tahakkümünden kurtulmasına vesile olacak olan bir İslam kongresi şeklinde icra edilsin. Âmîn. 

Hikmet Günaydın