Üstad Bediuzzaman “Aç canavara taabbüb canavarın merhametini celp etmez belki iştihasını açar, üstelik diş ve tırnağının da kirasını ister” derken yalnızca vahşî bir hayvanın fitrî bir davranışına dikkat çekmekle kalmaz “kitab-ı kebir-i kâinattan” bir önemli dersi sosyolojik bir hakikati gözümüzün ve gönlümüzün önüne koymuş olur. 

Zulmün, beşer planındaki temsilcisi zalimin o canavardan hiç bir farkı yoktur. Şu ya da bu saikle zalime sevgi gösterisi, zulmün bitmesi bir yana; ona tazim ve terennüm, olsa olsa zulmünü arttırır. 

Tarihte böyleydi, dün böyleydi, bugün böyledir yarın da böyle olacaktır. Zulme şahit olunan her zaman diliminde, her coğrafyada bu böyledir. Zalim yukarıda tarif ve tavsif edilen canavarın hâlet-i ruhiyesini gösterir. 

Yeni Asya Gazetesi kurulduğu günden bugüne; beslendiği Nurlar’dan aldığı ilhamın iz düşümü olarak her türlü zulme, haksızlığa karşı, yapanın gücünü, durduğu yeri ve sahip olduğu yetkileri dikkate almadan Hakkın âlî hatırı hürmetine bedeller ödemeyi göze alarak net duruşunu bozmamıştır.

Konjonktürel davranışla; kaypaklık yapanlara, tefessüh etmiş kişilik ve dumura uğramış şürekalara, şahsiyetsiz zerzevat-ı kirama inat; Müslümanlığın mukteza-i hâli olan şahsiyetli ve izzetli duruşunu korumuş, bu hâliyle “umuttan umut kesmek üzere olan milyonlara” yeniden umut olmuştur. 

İnsanlar; “Bu zamanda da olmaz”, diyerek zamane kaypaklığı ile kaybettikleri onurlu duruşu; Yeni Asya’daki gönül insanlarının beslendikleri kaynak itibarıyla; “zamane davranışlı her türlü güç odağına” meydan okuyan...

“Ümmetin selâmeti için bin canım olsa fedadır” diyen bu aziz duruşu bir kere daha gördüler. 

Evet, gördüler görüyorlar...

Anlarlar, anlamazlar o ayrı mesele ama görüyorlar. 

Bu izzetli duruşa gerçekten çok ihtiyaç vardı ve halen var.

İnsanlığın umumî felâketlerinin muhatabı olmaması adına bu paratoner gönül insanlarına ihtiyaç var.

Yazarına, çizerine, yöneticisinden dağıtıcısına kadar... 56 yıldır yürüyen bu kervanı Rabbim istikamet üzere daim kılsın.