Risale-i Nur’un pek çok yerinde kendisinin ve talebelerinin sıkıntılara maruz bırakılmasının sebebini ‘asayişe sahip çıkması’ndan rahatsız olan komitelerin işi olarak tarif eder.

Her şeye rağmen asayiş aleyhine hareket etmemesinden dolayı cezalandırıldığını ifade ettiği bir eserinde şöyle demiştir: “Ey beni bu belâya sevk eden insafsızlar! Anlaşılıyor ki, asayiş aleyhinde hareket etmediğimden, benden kızdınız, hiddet ettiniz; asayişe düşmanlık damarıyla beni tevkif ettirdiniz. Evet, asayişi bozmak ve idareyi karıştırmak isteyenler, benim hakkımda hükûmeti iğfal ederek adliyeyi lüzumsuz işgal edip beni tevkif ettirenlerdir. Onların hakkında değil yalnız biz, belki memleket namına başta müdde-i umûmî olarak, heyet-i hakimeye dava etmelidir.” 1 

Aslında Risale-i Nur eserlerinde asayiş ihlâline hiçbir emare olmamasına rağmen evham yüzünden muaheze edilmesinin adalete yakışmayacağını da söylemektedir. “On seneden beri Isparta vilayetinde, mazlûm bir sûrette, tazyik altında asayiş-i dahiliye ve emniyet-i umûmiyeye zarar verecek hiçbir emare, hiçbir tereşşuhat olmadığı halde, emniyet-i dahiliyeyi ihlâl etmek teşebbüsü ile ittiham edilmekliğime hangi insaf, hangi vicdan müsaade eder? 2 

İdarecilere söylediği bir mektubunda, “Sizler ey ehl-i siyaset ve hükümet! Evham edip bizlerle uğraşmayınız; bilâkis, teshîlat göstermeniz lâzım. Çünkü, hizmetimiz emniyet ve hürmet ve merhameti tesis ile, hem asayişi, hem inzibatı, hem hayat-ı içtimaiyeyi anarşîlikten kurtarmaya çalışıp sizin hakîki vazifenizin temel taşlarını tesbit ediyor, takviye ve teyid ediyor” demiştir. 3 

Risale-i Nur’un emniyet, asayiş, hürriyet ve adaleti tesis etmeye çalıştığını da hatırlatan Üstad Bediüzzaman, bu hususu ifade ederken şunlara dikkat çeker: “Bu vatandaki milletin en büyük kuvveti olan âlem-i İslâmın teveccühünü ve hamiyetini ve uhuvvetini kırmak ve nefret verdirmek için, siyaseti dinsizliğe alet ederek, perde altında küfr-ü mutlakı yerleştirmek isteyenler, hükümeti iğfal ve adliyeyi iki defadır şaşırtıp, der: ‘Risale-i Nur şakirtleri, dini siyasete alet eder; emniyete zarar vermek ihtimali var.’ 4  

Üstad Hazretleri kendisine yapılan bütün sıkıntılara rağmen asayişin lehine sabır ve tahammüle karar verdiğini de ilân etmiştir. “Eğer asayiş ve idare hesabına nüfuzunu kırmak ve umumun nazarında çürütmek için yapıyorsanız, pek büyük bir hata ediyorsunuz. (...) Onun için, bütün ihanet ve hakaretlerinize beş para kıymet vermem; asayiş, idare lehinde sabır ve tahammüle karar verdim”.5

Nur Talebelerinin asayişi temin etmede manevî inzibat memurları oluşları hususu da Risale-i Nur’da dikkat çekilen konular arasındadır. “Ben Isparta’yı toprağıyla, taşıyla, bütün ahalisiyle mübarek gördüğümden, oradaki hükümete, husûsan zabıtasına ciddî dost nazarıyla bakıyorum. Husûsan çok tecrübelerle ve üç vilayet zabıtasının itirafıyla ve üç vilayet mahkemesinin müttefikan beraat kararıyla ve üç cemiyet-i ilmiyenin ve ehl-i vukufun tahsin ve takdirleriyle sabit olmuş ki, Risale-i Nur eczaları ve şakirtleri, Emniyet Müdürünün ve zabıtanın vazifeleri olan asayiş ve idare ve inzibat ve ahlâksızlığa karşı, komiserlerden ziyade, serkeşleri itaate getirmek ve asayişi temin etmekle, manevî ve tam tesirli manevî inzibat memurlarıdır.” 6 

Said Nursî Hazretleri, Zülfikar ve Asa-yı Musa gibi eserlerinin bu milletin ve vatanın sosyal hayatı ve asayişini temine yardım etmiş olmasına rağmen ‘evrak-ı muzırra’ gibi görülmesine de itiraz etmiş ve bunun vicdanlara sığmayacağına dikkat çekmiştir.

Dipnotlar: 

1- Bediüzzaman Said Nursî, Tarihçe-i Hayat, 206.

2- B. Said Nursî, age, 216.

3- B. Said Nursî, age, 263.

4- B. Said Nursî, age, 110.

5- B. Said Nursî, age, 111.

6- B. Said Nursî, age, 188.