‘EVDE İZİN VERMİYORUM DA...’

Misafirlerim var. Mutfakta ikramlar hazırlıyoruz. Odalarda ise çocuklar çığlıklarına karışan ayak sesleriyle oradan oraya zıplıyorlar. İçeriye girdiğimde fıtratımda çocukların özgürce oynamasını savunan yapım olduğu halde çok şaşkın bir vaziyette mutfağa döndüm. Çocukların annesine “Bir yerleri acımasın, kanepelerin tepelerinde hopluyorlar” dedim. Anne hiç istifini bozmadan cevabı yapıştırdı: “Evde oynamalarına izin vermiyorum, çok sıkıyorum da onun için gittikleri yerde rahat bırakıyorum, istedikleri gibi oynasınlar” dedi. Ağzım açık bir şekilde düşündüm. Evde disiplin uygulanıyor da gidilen evin suçu ne? Gidilen evin kuralları yok mudur? Onca yapılan taşkınlıklara göz yummak mecburiyetinde midir?

Doğrusu çocukların en mutlu ve rahat etmeleri gereken mekânları evleri olmalı. Oynayacaklar, oyuncakları dağıtacaklar ve devamında oyuncaklarını toplamasını da bilecekler. Oyun olarak ve enerji harcama noktasında doyuma ulaşsınlar ki, gittikleri ortamlarda anneleri de pişkince “Evde izin vermiyorum da...” demesinler.

NEVİN ALAN

29.08.2010