|
“Dünyaperestlik esâsâtı olan ahlâk-ı seyyieden tecerrüd et. Fâni ol! Daire-i mülkünde ve malındaki eşyayı, Mahbub-u Hakikî yolunda fedâ et. Mevcûdatın adem-nümâ akibetlerini gör. Çünki. Şu dünyadan bekaya giden yol, fenadan gidiyor.” (Sözler, 2004, s. 346)
Dünyayı taparcasına sevme olan dünyaperestlik esası kötü ve çirkin ahlâktan sıyrılmak ve kurtulmak gerekiyor ki fani olunsun. Yoksa dünyaya tapmak derecesinde sadece mecâzî tarafına çalışmak ve o tarafı sevmek, kötü ve çirkin ahlâktır ki bütün gayret ile o tarafa bağlanarak dünyadan sıyrılınamaz ve dünyadan fani olunamaz.
İnsan kendi temellük ettiği ve sahiplendiği malından vazgeçmeli ve sahiplendiği eşyadan fani olarak geçmeli ve gerçekten sevilmeye lâyık olan Mahbub-u Hakikî yolunda eşyayı feda etmelidir.
İnsan mevcudâtın yokluğu gösteren sonlarını her günkü cenazelerle görmeli ve eşyadan böylece fani olarak vazgeçmeli ve onları Allah adına O’nun yolunda sarfetmeli ki hakikî mânâda emanetçi olduğunu anlasın.
Çünkü şu dünyadan ebede ve bekaya giden yolun ancak ve ancak fenadan geçtiğini insan bilmeli ve görmeli ve ona göre davranmalıdır.
| 
