Bir iş yerinde veya devlet dairesinde çalışsanız, bir kısım hatalar yapsanız bir-iki derken uyarı, para kesme cezası v.s. alır, nihayet suçun büyüklüğüne göre işten dahi atılabilirsiniz.
İnsanların affedemediği nice hata, günah ve kusurlarımız vardır ki, tam bir tevbe ile yöneldiğimizde—kul hakkı hariç—Rabbimiz bizi affeder. Böyle bir Rabbimiz olduğu için ne kadar şükretsek azdır.
Tabiî ki önemli olan kusur işlememeye çalışmaktır. Beşeriyet gereği bir hata işlediğimizde de onda ısrar etmemek, hemen dönüş yapabilmektir. Yoksa işlenen günahlar yığıla yığıla kalbi karartmakta, mahva sebep olmaktadır.
İnsanı kötülüklerden alıkoyan en önemli unsurlardan biri, belki de başta geleni Allah korkusudur. Hadis-i şerifte, “Hikmetin başı Allah korkusudur”1 buyurulmuştur.
Öyle ya, bir Müsüman için ne kadar güzel, dünya ve ahiret için faydalı şey varsa buna sevk eden hakikat ancak Allah korkusudur. Allah korkusu hâkim olduğunda kötülüklerin, günahların, haramların önü alınır.
Gizli bir polis gibi kalbine Allah korkusu yerleşen kişi, her nereye gitse, “Allah benimle beraber. Allah beni görüyor. Birgün gelecek büyük bir mahkemede yaptıklarımın hesabını tek tek vereceğim” diye düşünüp kötülüklere karşı kendini frenler.
Evet, kişiyi kanunun, polisin, insanların görmediği yerde kötülüklerden alıkoyacak hakikat ancak Allah korkusudur. Dünya işlerinin düzenliliği için de buna muhtacız. Avrupa’da bile işyeri sahiplerinin, Allah korkusu taşıyan, dinine bağlı insanları tercih etmelerinin sebebi budur.
Şu hadis-i şerif mü’mini ne kadar eğitici: “Hangi halde bulunursan bulun Allah’tan kork. Yaptığın kötü bir işin arkasından bir iyilik yap ki, onu yok etsin. İnsanlara güzel ahlâkla muamele et, iyilikle davran.”2
Görüldüğü gibi hadis-i şerifte Allah Resûlü (a.s.m.) gayet güzel öğütler veriyor.
Allah korkusunu kalbine nakşeden kişi kolay kolay yanlışlıklar yapmaz. Faraza yapmışsa, peşinden bir iyilik yaparak o hatasını silmeye çalışır. Güzel ahlâk ve iyilikle davranmak da hem Allah korkusunun, hem de hataları silmenin yollarından biridir.
Demek bütün öğütler mü’mini iyiliklerin, güzelliklerin adamı hâline getirmek içindir.
Dipnotlar:
1. Keşfü’l-Hafa, 1:371 (H. no:1350).
2. Tirmizî, Birr: 55.
01.06.2006
E-Posta:
[email protected]
|
