DİyarbakIr belediye başkanı Osman Baydemir: “Silâhların devri bitti” dediğinde herkes sevindi.

Nihayet iyi şeyler gözleniyor dendi.

Baydemir ne de olsa bir belediye başkanı

Halka yakın olanlardan biri. Belediyecilikten ziyade başka söylemler söylese bile…

Bunu görebildiği için iyi bir söylem.

Ama “tutuklu” sert tepki verdi: “Sus, seni ben oraya çıkardım” dedi.

Kimse sesini çıkaramadı.

Çünkü çıkarana tehdit yağıyor. “Özeleştiri” diyor. Yani “özür dile.”

Ne özrü be!..

Bölgeyi kana bulayan “özür” istiyor.

Asıl özür dileyecek biri olmalı: 3000 yakın yıkılan köyün mimarlarından,

On iki yıldır tutuklu olduğu halde, dağdaki örgüte emir verebilen,

Bu dayanağını hangi güçlerden aldığı bilinmeyen

Biri olmalı.

1970 ten beri bazı istihbaratçılarla “içli-dışlı”olan,

Kendisine karşı çıkan herkesin diskalifiye edildiği;

…Ve kendisinin Kenya’dan “bilmem ne karşılığında” teslimi…

Özür dilemesi gereken biri varsa bunlara imza atanlar olmalı.

Yoksa halkın ızdırabını dile getiren Baydemir değil.

Bakalım Baydemir bu baskıya direnebilir mi?

Bekleyip göreceğiz.

Türkçe’nin esnekliği

Değerlİ dostumuz nükteli Kemal Bey Hicaz'a gitmişti.

Tabiî ki biz de “hoş geldin” ziyaretine gittik.

Yanımızda Pınarbaşı’ndan bir arkadaşımız da vardı.

İkisi de nüktedan arkadaşlarımızdır.

Kemal Bey anlattı. Heyecanla dinledik.

Bizim Pınarbaşı’lı merakla sordu: “Sana telefonunu verdiğim bizim köylü Tosun’la görüştün mü?” diye.

Kemal Bey gayet sakince: “Onu telefonla aradım. Yerini sordum, o da tarif etti.

‘Bulunduğum yer Kâbe’ye uzak, şeytana yakındır’ deyince devamını sormadım.”

Bulunan herkes tebessüm etti.

Hani “Avşaroğlu dediğin böyle tarif eder” derler yaa.

“Ben de yerimi tarif ettim kendisine: ‘Kâbe’ye yakınım sen buraya gel’ dedim.

O gelemedi onun için görüşmek nasip olmadı.”

Zengin Türkçemiz böyle, nereye çekersen gelir.