OnYedinciMektup
Yirmi Beşinci Lem’anın Zeyli
Çocuk Taziyenamesi
(2)
/
?p
ór
ªn
ë
p
H
o
ípq
Ñ°n
ùo
j s
’p
G m
Ar
?n
T r
øp
e r
¿p
Gn
h
(1)
|}
/
¬p
ª°r
SÉp
H
A
ZİZ
ahiretkardeşimHafızHalitEfendi,
W
! És
f p
G BGƒo
dÉn
b l
án
Ñ«°/
üo
e r
º o
¡r
àn
HÉ°n
Un
G B Gn
P p
G n
øj/
òs
dn
G @ n
øj /
ôp
HÉ° s
üdGp
öp
q
ûn
`Hn
h
(3)
n
¿
ƒ o
©p
LG n
Q p
¬ r
«n
d p
G B És
fp
Gn
h
kardeşim, çocuğun vefatı beni müteessir etti. Fakat,
(4)
! o
º r
µ
` o
ër
dn
G
, kazaya rıza, kadere teslim İslâmiyet’in bir
şiarıdır. Cenab-ı Hak sizlere sabr-ı cemîl versin. Merhu-
mu da size zahîre-i ahiret ve şefaatçi yapsın. size ve si-
zin gibi müttakî mü’minlere büyük bir müjde ve hakikî
bir teselli gösterecek Beş noktayı beyan ederiz.
ahiret:
dünya hayatından sonra
başlayıp ebediyen devam edecek
olan ikinci hayat.
aziz:
muhterem, çok değerli.
beyan:
açıklama, anlatma, izah.
Cenab-ı Hak:
Allah, hakkın ta
kendisi olan şeref ve azamet sa-
hibi yüce Allah.
hafız:
Kur’ân-ı Kerîm’i tamamen
ezberleyen ve okuyan kimse.
hakikî:
gerçek.
hüküm:
karar, emir, hâkimiyet.
kader:
İlâhî hüküm, Cenab-ı Hak-
kın takdir ve tayin etmesi.
kaza:
olacağı Cenab-ı Hak tarafın-
dan bilinen ve takdir olunan şey-
lerin zamanı gelince yaratılması.
lem’a:
parıltı.
merhum:
rahmete kavuşmuş, öl-
müş.
musibet:
belâ, sıkıntı.
müjde:
sevindirici haber.
mü’min:
iman eden, inanan.
müteessir etmek:
üzmek, etkile-
mek.
müttakî:
takva sahibi, Allah’tan
korkan, onun emir ve yasaklarına
titizlikle uyan.
Rahîm:
sonsuz şefkat ve merha-
met sahibi olan Allah.
Rahman:
rahmeti bütün herkese
yayılan ve bütün yaratılmışların
rızıklarını ve geçim şekillerini içi-
ne alan rahmetin sahibi Allah.
rıza:
razı olma, hoşnutluk.
sabr-ı cemîl:
güzel sabır, rıza gös-
tererek dayanıp katlanma.
şefaatçi:
günahların bağışlan-
ması için vesile.
şiar:
sembol, diğer dinlerden,
ayırt edici işaret.
taziyename:
yeni ölmüş biri-
sinin yakınlarını teselli eden
ve acılarını hafifleten yazı,
mektup.
tesbih:
Allah’ı bütün kusur ve
noksan sıfatlardan uzak tut-
ma ve şanına lâyık ifadelerle
anma.
teselli:
acı bir olayı unuttur-
ma, acısını dindirme.
teslim:
boyun eğme.
vefat:
ölüm.
zahîre-i ahiret:
ahiret azığı.
zeyil:
ek, ilâve.
o
n
Y
edinci
m
ekTup
| 128 | Mektubat
1.
Allah’ın adıyla.
2.
Hiçbir şey yoktur ki Onu övüp Onu tesbih etmesin. (İsra Suresi: 44.)
3.
Rahman ve Rahîm olan Allah’ın adıyla. • Sabredenleri müjdele. • O sabredenler ki, başla-
rına bir musibet geldiğinde, “Biz Allah’ın kullarıyız; sonunda yine Ona döneceğiz” derler. (Ba-
kara Suresi: 155-156.)
4.
Hüküm Allah’ındır. (Mü’min Suresi: 12.)
?
OnYedinciMektup, Bar-
la’da 1930 yılında Türk-
çe olarak telif edilmiştir.
