Üstad Bediüzzaman’ın senasına mazhar olan; Adilcevazlı “Bekir ağa” veya “Bekir Bey” lakablarıyla tanınan Abdülceliloğullarından Adilcevazlı Bekir Çelik’in, Nur hizmeti içinde Nur postacısı olduğu bilinmektedir.
Bizim de köyümüz olan Köçeri başta olmak üzere; Adilcevaz’a bağlı bütün köylere çerçilik vasıtasıyla giderek Nur risalelerini anlatan Bekir Ağa; bizim köye geldiğinde, bizler ilk mektep son sınıf öğrencisiydik. Merkebinin heybesinde bulunan Nur formalarını köylülere çıkartarak, “Ben okuma bilmiyorum, bu yazıları okuyun da bir dinleyelim” der ve Nur’ları okuturdu.
Bekir Ağa’yı küçüklüğünde gören ve onun hizmetlerine şahit olan bir şahsiyet de; Muradiyeli “Postacı Kamil” olarak tanınan Kamil Acar’ın oğlu Yusuf Acar’dır. Yusuf Acar, hatıralarını şöyle anlattı: “Ben de Bekir Ağa ile tanıştım. Babam Kamil Acar, Muradiye’de iken ve ben ilkokul 1. sınıfta iken 1960 yılında Bekir Ağa bize misafirliğe gelmişti. Atının üzerinde bir heybesi vardı, onun içinde eserleri taşıyordu. Onun ümmi olduğunu, okumasının olmadığını babam sonradan bize anlatmıştı. Her yeni tanıştığı kişiye, ‘Benim okumam yok şu kitabı biraz bana okur musun?’ derdi. Hem de eserleri bu şekilde en ücra yerlere kadar götürür bazen hediye ederdi.”
Risale-i Nur’un satır aralarında yer alan bir mektub ise şöyledir: “Ümmî, fakat allâmelerin işini gören ve esrar-ı Kur’âniye’ye karşı Isparta’nın intibahına sebep olan, ahiret kardeşim Adilcevazlı Bekir Ağa’nın Sözler hakkındaki ihtisasatıdır.” (Said Nursi)
“Fazilet-meâb Üstadım Hazretleri, Efendim, evvela arz-ı tazim ve hürmetle mübarek ellerinizi öperek, her an ve zaman lisanıma yakıştığı kadar dua eder ve duanızı rica ediyorum. Efendim; malumunuz, fakir talebeniz ve kardeşiniz cahil olduğum halde, güneş misali olan risale-i bergüzîdelerinizden umum Nur risalelerinizi okutup dinledim. Güneşin nuruna sed çekilemediği gibi ve sed çekilmek ihtimali olmadığı gibi, risalelerinize de sed çekilemez. Onları istimada ruh ve kalbimi tetkik ettim; tetkikatımda ne gibi hissetmiş ve anlamış olduğumu aradım. Baktım ki, ruh ve kalbimde bir feyezan ve coşkunluk var ki, beni bilâihtiyar bir vazifeye sevk etmek için hemen ‘Haydi, haydi’ diye tazyikata başladı. Ben de ruhumda olan bu vakıayı takip ederken, o Nurların irae ettiği miftahları gördüm ve gösterildi. Anladım ki; bu anahtarlarla icap eden kapıları açıp, o Nurlara ehil olan kardeşlerimi –min gayri haddin– arayıp bulmak vaziyeti adeta bana emrolunup, o Nurlardan güneş gibi nur saçılması hususunda ben de bu hali kendime vazife addettim. (...)” Abdülceliloğullarından Adilcevazlı Emrullah oğlu Bekir... (Barla Lahikası, YAN, s. 99)
24 Nisan 1961 yılında vefat eden Bekir Ağa’nın mezarı Adilcevaz’da Cevizli (Drakbül) mahallesi mezarlığındadır.
Cenab-ı Hakk rahmet eylesin...