Aynı işi yapanların farklı ücret alması her zaman sıkıntılara sebep olur. Bu bakımdan çalışanlar arasında ücret adaletini sağlamak ülkeleri idare edenlerin üzerinde büyük bir vazifedir.
Yapılan araştırmalara göre Türkiye’de asgari ücretli bir çalışan bir haftada 76 euro kazanırken, Avrupa Birliği ülkelerinde çalışanlar Türkiye’deki ücretlinin aldığı paranın 7 katını kazanıyormuş.
İlgili haberde şu bilgiler var: “Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü’nün (OECD) verileri Türkiye’de asgari ücretlilerin Avrupa ve OECD ortalamasına göre daha fazla çalıştığı halde Avrupa Birliği (AB) ülkelerinde minimum ücret alanlardan katbekat daha az kazandığını ortaya koydu. OECD’nin haftalık çalışma saatleri ve reel ücret verilerini kullanarak yaptığı karşılaştırmaya göre Avrupa ülkelerinde bir çalışanın ortalama haftalık çalışma saati 40 saati bulmuyor. Türkiye’deki çalışanlar ise Avrupalıdan 6 saat ile 15.1 saat arasında fazla çalışıyor. Ancak sıra ücretlere geldiğinde AB ülkelerinde çalışan asgari ücretli Türkiye’de asgari ücretlinin aldığı paradan 1.5 ila 7 kat arasında fazla kazanıyor.
“OECD verilerine göre Türkiye’de 2023 yılında bir haftada 45.5 saat çalışmayla Kolombiya’dan sonra ikinci sırada. Kolombiya’da haftalık mesai 47.1 saati bulurken Türkiye’yi sırasıyla Kosta Rika (44.8), Meksika (44.7) ve Şili (42.8) takip ediyor. Avrupa ülkelerinde ise haftalık mesai 40 saati bulmuyor. AB ülkeleri arasında en yüksek haftalık çalışma saatine sahip ülke 39.5 saatle Portekiz. Üye ülkelerden Hollanda’da 30.4, Danimarka’da 33.1, Almanya’da 34.3, İtalya’da 36.1, Fransa’da 36.2, İspanya’da 36.5, Yunanistan’da 39 saat çalışılıyor. İngiltere, Norveç, İsviçre ve Amerika için de durum değişmiyor. İstihdam edilenler Norveç’te haftada 34.2, İsviçre’de 35.8, İngiltere’de 36.5, Amerika’da 38.6 saat çalışırken, OECD ortalaması 37.1 saat.” (DW, 15 Temmuz 2024)
Şu da bir gerçek ki, ülkemizde “asgari ücret” alamayan insanlar da var. Ayrıca, bazı iş kollarında günde 8 saat değil, “sabahtan akşama kadar” çalışılıyor. Bu işyerlerinde “Ben 8 saat çalışırım” diyen bir işçi büyük bir ihtimalle işinden olur.
Elbette bu yanlış uygulamaların tek sorumlusu işveren değil. Bu noktada çalışanların da, idarecilerin de sorumlulukları vardır. Mesela, son günlerde değişmediyse ‘ekmek fırınları’nda haftalık izin dahi yok. Buralarda çalışanlar ancak 15 günde bir gün izin hakkına sahipler. Günümüz şartlarında haftada bir gün için hakkı dahi tanınmayan bir ‘çalışma düzeni’ savunulabilir mi?
Her yerde ve her noktada olduğu gibi işçi, çalışan, ücret gibi konularda da “tam adalet”in sağlanması gerekir. Bu noktada işçi, işveren ve idareciler üzerlerine düşen vazifeyi yapmak mecburiyetindedirler vesselam.