Müşriklerin başlarina toprak saçarak geçip gitti

Peygamber Efendimiz (asm) dışarıda kendisini gözetleyen müşriklerin yanına çıktı.

Eline yerden bir avuç toprak aldı ve Ebu Cehil’e “Onu ben söylüyorum! Bana inanmayarak öldürüldükten sonra Cehennemde yanacak olanlardan birisi de sensin!” buyurdu. Ve elindeki toprağı onların başlarına saçtı. Saçılan topraktan, başına isabet etmeyen kimse kalmadı! Allah onların gözlerini aldı. Onlar Peygamberimiz'i (asm) göremediler!

Peygamberimiz (asm), onların aralarından geçip giderken, Yâsîn Sûresi’nin başından dokuz âyet okudu. Sonra da, gitmek istediği yere yöneldi. Müşriklerle birlikte bulunmayan bir kimse, müşriklerin yanlarına gelip, onlara “Siz burada neyi bekliyorsunuz?” diye sordu. Onlar:

“Muhammed’i bekliyoruz!” deyince adam:

“Allah sizi umduğunuza erdirmesin! Vallahi, Muhammed yanınıza çıkmış, sonra da sizden başına toprak saçmadık kimse bırakmayıp işine gitmiş! Siz kendinize yapılan şeyi görmüyor musunuz?” dedi.

Müşriklerden her biri elini başının üzerine sürdü, bir de ne görsünler: Üzerlerine toprak saçılmış! Sonra, içeriye bakıp Peygamber Efendimiz (a.s.m.)ın döşeğinin üzerinde Hz. Ali’nin (ra) Peygamberimiz (a.s.m.)ın abasına bürünmüş olduğunu gördükleri zaman:

“Vallahi, işte Muhammed! Abasının içinde uyuyor!” dediler. Öylece, sabaha kadar beklemekten geri durmadılar. Hz. Ali, sabah namazı için döşekten kalkınca, hemen üzerine yürüdüler! Karşılarında Hz. Ali’yi görünce kendi kendilerine, “Vallahi, adamın bize söylediği doğru imiş!” dediler. Kureyş müşrikleri, Hz. Ali’ye “Nerede şu sahibin? Nerede amcanın oğlu?” dediler. Hz. Ali:

“Bilmiyorum! Benim bu hususta bir bilgim yok! Ben onun üzerinde gözcü değilim! Siz ona çıkıp gitmesini emrettiniz! ‘Bizden ayrıl, git!’ dediniz. O da çıkıp gitti” dedi.

Bunun üzerine, müşrikler Hz. Ali’yi azarladılar ve tartakladılar. Kâbe’ye götürüp bir süre hapsettikten sonra serbest bıraktılar.

AHMET ÖZDEMİR

07.09.2010