ONLAR BENİM KOMŞULARIM

Misafirlikteyiz. Genel olarak yaş sınırı ellilerin üzerindeydi. Havadan, sudan ve yiyecek tarifleri üzerine kurulan muhabbet ortamını yaşıyoruz. İlerleyen zaman diliminde akşama izleyecekleri dizilerin akışının merakıyla yorum yaptılar. Ben de acizane şimdiye kadar ekran karşısında robot gibi seyrettiklerimizin süresini hesap ettim. Bize ilim olarak bir artısı olmayan zaman kaybımız kabarık çıktı. “Ne yapalım canımız sıkılıyor, bu şekilde eğleniyoruz” dediler.

Seksen yaşına varmış en yaşlı teyzemizin cevabı toplum içindeki–komşuluk–paylaşımımızın zayıflığını gösterdi. Aile büyüklerini evde angarya olarak düşünüp yalnızlığa iten sözde modern anlayışların ne kadar zalimce ve acımasızlık içermiş olduğunu hatırlattı. Evet yaşlı teyzemizin ibretlik son sözleri: “Onlar (diziler) benim komşularım...”

NEVİN ALAN

15.08.2010