PEYGAMBER KISSALARI |
Nemrud’un rü’yâsı ve Hz. İbrahim’in (as) doğumu - AHMET ÖZDEMİR Nemrud’un zamanında, insanlar, yıldızlara âit bilgilerle uğraşırlar; güneşin, ayın tutulacağı tarihi hesaplarlar, yıldızları ve mevkilerini belirlerler, yıldızlara ve feleklere âit yaptıkları âletlerle onlardan bir takım hükümler çıkarırlardı. Hz. İbrahim’in (as) doğumu, Nemrud’un hâkimiyeti zamanına rastlar. Nemrud ilâhlık davasına kalkışan cebbar ve zalim bir hükümdardı. Onun ilâhlık dâvâsına cesareti ve bu derece gururlanması, sahibi olduğu mülk ve saltanatı yüzündendi. Elindeki zengin imkânlar, bol servet ve geniş mülk onu iyice azdırmıştı. Gurur ve enaniyeti iyice şişen Nemrud, ilâhlık dâvâsına kalkışacak kadar haddini aşmıştı. Kıtlık ve kuraklık zamanlarında halk ondan yiyecek almaya gelirlerdi. O gelenlere, “Rabbiniz kim?” diye sorardı. Eğer o kişiler, “Sensin” derlerse azıklarını verirdi. İlâh olduğunu tekrarlamazlarsa hiçbir şey vermezdi. Nemrud’un kavmi tamamen putperestti. Bunlar gökteki yıldızlara, yerdeki putlara ve heykellere ibadet ederlerdi. Her yıldız için ayrı ayrı put dikmişlerdi. Bu putların yıldızların yanında kendilerine şefaatçi olacağına inanırlardı. İşte Hz. İbrahim (as) bu derece hidayetten uzak ve müşrik bir çevrede dünyaya gelecektir. Nemrud; o sıralarda, rü’yâsında, bir yıldızın doğduğunu görmüştü ki, yıldızın parlaklığı, ayın aydınlığını, güneşin ışığını bastırıyordu. Nemrud, bundan, son derece korktu. Sihirbazları, kâhinleri ve kaifleri (iz ve yüz çizgilerinden anlayanları) çağırıp bunun sırrını sordu. Onlar da: “Ülkende şu yılda bir çocuk doğacak, halkın dinini değiştirecek, senin ölümün, saltanatının zevâli, onun eliyle olacaktır!” dediler. O sırada Nemrud, Babil’de oturmakta idi. Oturduğu köyden ayrılıp başka bir köye taşındı. Oradan, bütün erkekleri, çıkarttı. Orada, yalnız kadınları bıraktı. Her on erkeğin üzerine, güvenilir bir gözcü tâyin etti. Doğan erkek çocukların hepsinin öldürülmesini emretti. Bunun üzerine doğan bütün erkek çocuklar, öldürüldü. Nemrud’un, o şehirde önemli bir işi çıktı. Nemrud, İbrahim’in (as) babası Âzer’den başkasına güvenmediği için, onu çağırdı: “Ben, sana, bir işimi havale etmek istiyorum. Seni, oraya, ancak, sana olan güvencimden dolayı gönderiyorum. Ailenin yanına varmamak, kendisiyle ilişkide bulunmamak üzere izin veriyorum! Bak! Eşinle, sakın ilişkide bulunayım deme, hâ!” dedi’ Âzer: “Ben, bu hususta dinimden fedâkârlık yapmakta çok cimriyimdir” dedi. Bunun üzerine, Nemrud, ona yapacağı işi havale etti. Âzer, şehre girip Nemrud’un işini hallettikten sonra, kendi kendine “Ailemin yanına bir varsam da, ne yapıyorlar bir baksam?” dedi. Ailesinin yanına varınca, sözünde duramadı. Bunun üzerine, ailesini, Küfe ile Basra arasında Evr diye anılan bir köye kaçırarak orada bir bodruma yerleştirdi. Kendisinin, yiyeceğini, içeceğini ve diğer ihtiyaçlarını sağladı. Aradan, uzun bir müddet geçip de, bir şey meydana gelmeyince, Nemrud: “Demek, bu, yalancı sihirbazların sözü imiş! Yurtlarınıza dönünüz artık!” dedi. Erkekler de yurtlarına döndüler. İbrahim’in (as) doğma zamanı yaklaşınca, Müneccimler, Nemrud’a: “Senin, şu köyünde, şu yılın, şu ayında İbrahim adında bir çocuk doğacak! Senin dinini yerecek, topluluğunu dağıtacak. Halkı, dininizden ayıracak ve putlarınızı, kıracaktır!” dediler. Nemrud, bildirilen zaman gelince, adamlar göndererek köydeki her gebe kadını getirtti ve gözaltında tuttu. Ancak, İbrahim’in annesi, pek genç olup gebeliği bilinemediğinden, gözaltına alınmadı. Nemrud, müneccimlerin bildirdiği yılın belli ayında doğan erkek çocukların hepsini öldürttü. |
01.09.2009 |