Oldum olası, “Atatürk aleyhine işlenen suçlar” yasası garibime gitmiştir. Bir ülke, liderini yasa korkusu yaratıp korur mu? Yasa yerine, onu sevdirir. Yaptıklarının ne kadar doğru şeyler olduğunu anlatır. Asıl koruma zırhı, halkın sevgisidir.
Bazıları da lideri eleştirebilir. Onu sevmeyebilir. Eleştiri fikir özgürlüğü çerçevesinde hoşgörüyle karşılanır.
Şimdi biliyorum, “eğer bir de yasa olmasa bu adamlar Atatürk’ü yerden yere vururlar. Ancak böyle koruyabiliyoruz” diyeceksiniz.
Ben, Atatürk’ün yasayla daha iyi korunduğuna inanmıyorum. Son örnek, Nuray Bezirgan olayı. Nuray marjinal bir grubun sözcüsüdür. Daha önce onu 32.GÜN programında da izledik. Aşırı görüş ve söylemleriyle dikkat çeker. Şimdi, bu yasa sayesinde Nuray fikir mi değiştirecek (...)
Posta, 14 Haziran 2008
|