|
Laik olan, modern Türkiye’yi savunan ama aynı zamanda türban tartışmasının ülkemizde bir şekilde aşılmasının gerektiğini ve türbana kilitlenen çekişmelerin Türkiye’yi yerinde saydırdığını düşünenler de var bu ülkede. Bunun nasıl başarılabileceğinin sihirli formülü belki yok ama eğer bir formül varsa bunu sadece AKP gerçekleştirebilir
Bugün dünyada askeri darbe gibi travmatik bir sosyal olayın, Türkiye kadar gündelik olaymış gibi konuşulduğu başka ülke yok.
Neredeyse hemen her gün ‘Acaba bugün darbe olur mu?’ düşüncesiyle uyanıyoruz. Darbenin neden olması gerektiği ve olmaması gerektiği üzerine yazılar yazılıyor.
Bu son derece fantastik bir görünüm oluşturuyor. Belki bizler bu yaşanılanların ne kadar komik ve absürd olduğunu göremiyoruz ama yaşanılanlara dışardan baktığınızda olan bitene acıyarak gülümsememeniz mümkün değil.
Büyük ihtimalle rasyonel, düzgün düşünme yeteneğimiz yalama olmuş durumda.
O kadar fazla darbe yaşadık, son aylarda o kadar fazla tehditkâr bildiri yayınlandı ki; bu konuda düzgün düşünme yeteneğimiz tamamen yalama oldu ne yazık ki...
Örneğin; bu toplumun her halini görmüş ve tüm tuhaflıkların perde arkasını bilen biri olduğum halde ben bile bugün bu yazımı yazarken ‘Yarın bu okunduğunda acaba darbe çoktan olmuş olabilir mi?’ diye düşünebiliyorum.
Üstelik de bu korkum, darbenin olup olmadığında değil; darbe nedeniyle yazımdaki fikirlerin eskimiş hale düşmesi riskinden duyduğum korkudan ibaret.
Bu mantıki düşüncenin ve rasyonalitenin yalama olması değil de ne, söyler misiniz?
Neyse ki; ben kendimde bir deformasyon olduğunu biliyorum, bunun da farkındayım. Toplumun geri kalanındakiler farkında bile değil. Onlar üstüne üstlük kendilerini normal sanıyor.
Toplumsal çılgınlık durumunda olduğumuzdan ‘Normalleşme derdini’ hisseden dinlenmiyor artık etrafta.
Abdullah Gül’ün cumhurbaşkanı olarak Çankaya’ya çıkması, Türkiye’nin çok ihtiyacı olan normalleşme sürecinin önemli bir adımını oluşturacaktır.
Askerler, neden-sonuç ilişkilerini rasyonel olarak kurmaya dayanan bir meslekte bulunmalarına rağmen, bu normalleşme sürecine ısrarla katkıda bulunmuyor.
Arada bir çıkış yapıyorlar. ‘Bunların amacı nedir, ne yapılabileceğini sanıyorlar, dedikleri lafın arkasında nasıl durabilecekler...’ Bütün bunlar net değil.
Dahası dediklerini demeleri gerekiyor mu? Bu ülkede kimse TSK’yı ve onların duyarlılıklarını yok saymıyor. Böyle bir niyet olduğu bile şüpheli.
Öyleyse arada bir, neden ‘Biz buradayız’ demek gereği duyuluyor?
Ancak askerler onlardan hiç beklemediğim bir ters manevrayla kendilerini çıkmaz sokağa sokmuş bulunuyorlar. İdeolojik tavırlarını türbana kilitlemiş durumdalar. Böyle kilitlenince de çıkış noktası bulamıyorlar.
Laik olan, modern Türkiye’yi savunan ama aynı zamanda türban tartışmasının ülkemizde bir şekilde aşılmasının gerektiğini ve türbana kilitlenen çekişmelerin Türkiye’yi yerinde saydırdığını düşünenler de var bu ülkede.
Akşam, 29.8.2007
| 
