|
Genelkurmay’ın dünkü açıklaması şöyleydi: “8 Mart 2007 günü Genelkurmay Başkanlığının basın yayın organları hakkında değerlendirme raporu hazırladığı şeklindeki haberlere medyada yer verilmiştir. Konu ile ilgili adli soruşturma başlatılmıştır…”
Evet, dünkü gazetelerin bir çoğunda, Nokta Dergisi’nin bu değerlendirme raporuyla ilgili haberi yer alıyordu. Genelkurmay Başkanlığının bu çerçevede hazırladığı bir “andıç”, akredite olmayan gazetelerin neden akredite edilmediklerini anlatıyor, ardından akredite edilenlerle ilgili değerlendirmelerde bulunuyor, en nihayet bu gazetelerin kimi yazarlarının şahsi akreditasyonlarının kaldırılmasını öngörüyordu.
Basın organlarını ve gazetecileri tek tek Türk Silahlı Kuvvetlerine karşı olanlar ve Türk Silahlı Kuvvetlerine yandaş olanlar olarak ikiye ayıran, yani “dost ve düşman kuvvetler” olarak tasnif eden bu mantık, “askerin toplumsal ve siyasi hayat üzerinde hoyratça kurmaya çalıştığı tahakküm”ün, dolaylı ve dolaysız müdahalelerinin son örneğidir, daha doğrusu bunlarla ilgili son skandaldır…
Nokta Dergisi’nin haberindeki ayrıntılar vahameti açıkça ortaya koyuyor.
Buna göre:
1. Akredite olmayan gazete ve gazeteciler, örneğin Yeni Şafak, örneğin ben ya da Fehmi Koru, bölücü ve yıkıcı akımlara destek veren kurum ve kişiler olarak tanımlanıyoruz.
Dahası, askeri bölge, birlik ve tesislere sokulmamamızın nedeni şöyle açıklanıyor andıçta:
Bu uygulamayla “Kamuoyunu kasıtlı olarak yanlış bilgilendirme girişimlerinden korunması ile bunların askeri bölge, birlik ve tesislere girerek istihbarat elde etmeleri ve bunu bölücü–yıkıcı unsurlara iletmeleri ve askeri birlik, tesis, malzeme ve personele zarar vermelerinin engellenmesi amaçlanmıştır…”
Nokta Dergisi’nin ifadesiyle, “… ‘Güvenilir olmayan’ gazeteciler, bölücü ve yıkıcı akımlara casus, suikastçı ve hatta intihar bombacısı olarak bile hizmet edebileceği için, söz konusu yerlere sokulmamış…”
Şöyle devam ediyor andıç:
“Güvenilir olarak değerlendirilmeyen basın–yayın kuruluşlarına akreditasyon verilmeyerek bunların kamuoyunda itibar görmemesi sağlanmıştır.”
İnanılır gibi değil, ama gerçek…
2. Andıç, basın grup ve kuruluşlarının sermaye yapılarını, politik tutumlarını, yazar kadrolarını, haberlerini yıllık değerlendirmelere tabi tutuyor. Habere göre: “Bir yıllık dönemde TSK hakkındaki haberler veya sadece adının geçtiği haberler olumlu ve olumsuz olmak üzere iki sınıfta toplanıp o gazetenin genel tutumu belirleniyor…”
“Benzer bir işlem köşe yazarlarıyla ilgili olarak da yapılıyor. Sonuçta gazeteye onay verilse bile tek tek yazarlar ele alınıp kimileri sakıncalı ilân ediliyor, kimisi ise asker yanlı ilan ediliyor…”
Bu arada Andıç’tan 1 Temmuz 2005 tarihinde bir medya brifingi yapıldığını, bu brifingte gazete yöneticilerinin TSK haberleri ve devlet politikaları konusunda uyarıldığını ve bir çoğunun bu uyarılara uyduğunu öğreniyoruz…
Rezalet iki yönlü…
Asker tasnif ediyor, hüküm veriyor, yaptırım uyguluyor, toplumu yönlendirmeye soyunuyor…
Basın bir bölümüyle bu yönlendirmenin ortağı ve aracı oluyor…
Akredite olanların akredite olmayan gazetelerle ilgili duyarsızlıkları ve tutumları zaten bunu ortaya koymuyor muydu?
Topyekün askerileşiyoruz…
Ne hakkı var askeri kurumun toplumu kesimleri, kurumları ve organlarıyla dost ve düşman diye ikiye bölmeye?
Suç değil midir bu?
Gel gör ki Genelkurmay bu konuda rahat... Yaptığı açıklamada adli bir soruşturmadan söz ediyor; ama bu soruşturmanın “değerlendirmeyi hazırlayanla” ilgili değil, “basına sızdıranla” ilgili olacağı hissediliyor…
Çünkü topyekün askerileşiyoruz…
Çünkü devletin kendi toplumundan, özgür düşünceden, eleştiriden duyduğu korkuyu elbirliğiyle kurumlaştırıyoruz…
Yeni Şafak, 9 Mart 2007
| 
