Hem araçları hem yayaların yaşamını tehlikeye atan köprü bombalamalar, yıllardır harap halde olan bir havaalanını kuşatmak; Gazze Şeridi’nin büyük bir bölümünü karanlıklar içine gömen elektrik şebekesini tahrip etmek; insanların kaderleri konusunda kaygılandıracak şekilde üzerlerine uçakları salmak; Beşar Esad’ın sarayı üzerinde tehdit uçuşları ve seçilmiş Hamas yetkililerini tutuklama...
Hükümet bu eylemlerin sadece asker Gilad Shalit’i kurtarma niyetiyle yapıldığına hepimizi ikna etmeyi umuyor.
İsrail, bu yollarla askerin serbest bırakılması için Hamas’ın politik liderliği ve Hamas halkı üzerinde yaptığı baskıyı artırmaya çabalıyor. Aynı zamanda, hükümet Suriye’nin -en azından burada yaşayan Halid Meşal’in- bu konuda kilit konuma sahip olduğunu iddia ediyor. Eğer öyleyse, planlanan saldırıdan haberi olmayan ve askeri kaçıranlardan ona iyi muamele yapılmasını ve iadesini isteyen yerel Filistin liderliğine baskı yapmadaki maksat nedir?
Sivillere baskı yapma taktiği daha önce bir çok kez denendi. Örneğin Lübnanlılar, İsrail’in elektrik şebekesini ve altyapıyı tahrip etmesi taktiğine çok aşina. Güney Lübnan’da girilen köylere korku salındı ve binlerce kişi Beyrut’a kaçtı. Ancak böylesi aşırı baskı altında vuku bulan şey, yerel bölünmüşlüklerin ortadan kalkması ve güçlü, birleşik bir liderliğin ilerlemesi oldu.
Sonuçta, İsrail hem Hizbullah’la müzakereye mecbur kaldı hem de Lübnan’dan çekilmeye. Şimdi hükümet, yeniden Lübnan kataloğundaki taktikleri dolaşıma çıkarmış ve uygulamaya başlamış görünüyor, bu da İsrail’in o tarihten bu yana yaşananlardan ders almadığını gösteriyor. Bu kez de sonucun benzer olacağı varsayılabilir.
İsrail, daha önce de Lübnan’dan kaçırdıkları kişileri İsrailli askerleri kaçıranlarla pazarlık aracı olarak kullanmıştı. Şimdi aynı taktiği Hamas politikacıları üzerinde deniyor. Başbakanın kapalı bir toplantıda dediğine göre: “Tutukluların salıverilmesini mi istiyorlar? Shalit karşılığında elimizdeki rehineleri bırakacağız.” Bu “rehineler” tabiriyle seçilmiş Hamas yetkililerine gönderme yapıyor.
Hükümet mantıklı davranmaya dönmeli ve gözaltındaki Hamas politikacılarını serbest bırakıp müzakerelere başlamalı. Mesele, bir askerin evine geri döndürülmesidir, Ortadoğu’nun çehresini değiştirmek değil.
Aktaran: Zaman, 2 Temmuz 2006
|