|
Biz, bir tuhafız.
Adımız gazeteci ama, ama mesleki bilincimizden habersiziz.
Kolektif bir işin içindeyiz gibi ama ortak bir akıl ve iradeden yoksunuz.
Sesimiz çok çıkıyor lakin en çok çıkması gereken yerde sessiziz.
Siyasi partilerden futbol kulüplerine kadar, örgütlü, teşkilatlı her türlü yapının en abuk sabuk lakırdıları dahi medyada yer buluyor, ama kendi mesleki örgütlerimize de, beyanlarına da kapalıyız.
Geçmişimiz, geleneğimiz, öyle bir kültümüz yok da diyemeyiz, çünkü bir zamanlar bu ülkede gazetecilerin “toplu mesleki tavır” aldığı dahi görülmüştü!
Gazeteciyiz ama tuhafız işte.
***
“Terör” gerekçesiyle ülkeye yeniden giydirilmek istenen “Terörle Mücadele Kanunu”, aslında “Artık yeter” denerek, manşetlerden, hem de ortak manşetlerle protesto edilecek, “kanunu açıkça desteklediğini” beyan edenler hariç, tüm sütunlarda tavır alınacak bir deli gömleği.
“Terör”ü, “terörist”i cezalandırmak için kâfi kanun ve cezanın bulunduğu ülkede...
Bunlar yetmedi; türlü bahane ve gerekçelerle, birçok muhalif, farklı, aykırı “düşünce ifadesi”ni de terörle bağlantılı kılabilecek “zihinsel cezaevi” (yeniden) inşa ediliyor.
İşte biz, bu noktada tuhafız.
3 bin üyeli büyük bir örgüt olan Türkiye Gazeteciler Cemiyeti yahut örgüt olmayan, demokratik de sayılamayacak ama (ayrılanlar hariç) neredeyse tüm medya hiyerarşisinin üyesi bulunduğu Basın Konseyi ve çok sayıda meslekî örgüt, sivil toplum kuruluşu bu kanuna tavır alıyor...
Medyada sadece fısıltı.
Şeyin şeyine atılmış minicik savuşturma haberleri; o kadar.
Hazindir, Türkiye Gazeteciler Cemiyeti Başkanı, 3 bin üyeli en büyük meslek örgütünün seçilmiş başkanı o “tavır” ı örgütü adına ilan ediyor ama, yazarı olduğu gazete, bir zamanlar demokratların, solun gazetesi sayılan, çok sayıda okurunu, yazarını faşizme, baskıya, işkenceye, suikasta kurban veren gazete, “İslamcı terörün kapsam dışı olup olmadığı” ile, “Şemdinli kararının askeri yıpratma çabası olduğu” ile, “Demirel’in liderliği” ile aşırı meşgul.
Hazindir, Basın Konseyi Başkanı başyazısında tasarıya karşı çırpınıyor ama gazetesinin yönetmeninin ve nice yazarının gündeminde, Konsey’ine üye yazarların, medya kuruluşlarının dertleri arasında böyle bir mesele yok.
Hazindir, Basın Konseyi yönetiminde olanlar dahi o tavrı kendi köşelerinde ilan etmiyor.
Hazindir, o başkanın mensubu olduğu grubun sahipleri “Dünyada basın özgürlüğü” nü savunmakla yükümlü IPI, WAN gibi uluslararası kuruluşların yönetiminde oldukları halde, sesleri çıkmıyor.
Hazindir, Basın Konseyi Başkanı haklı olarak tasarıyı getiren iktidara bindiriyor ama, “Biz de isteyerek yapmıyoruz” diyen iktidara bindirirken, içinden “asker” çıkar diye, kimin istediğine dair en ufak bir merakla tepki geliştiremiyor.
Hazindir, iktidara yakın gazeteler, çok meselede özgürlük lafını ağızdan düşürmezken, ifade özgürlüğü, basın özgürlüğü ve tutarlılık adına dahi, bu kanunu yerin dibine batırmıyor.
Hazindir, çünkü al birimizi vur ötekine!
***
Biz tuhaf olmasak...
Teröre karşı, Türkiye’yi şiddet, nefret ve ihanet üçgeninde kilitleyen o kırım ve kıyıma karşı yüksek sesle haykırır...
Ve terör gerekçesiyle 70 milyonun aklını, kalbini, vicdanını, zihnini, dilini, sözünü, sesini rehin almak isteyen...
AKP iktidarına karşı da...
Bu tür kanunları talep eden Genelkurmay’a karşı da, aynı anda tavrımızı ve tepkimizi gösterebilirdik.
Öyle, içlerinden birini seçerek, ayırarak, kayırarak, birine efelenirken diğerinden korkarak değil...
Tuhaf olmasak, gerçekten terörü ve şiddeti lanetleyerek ve hakikaten tüm baskıcı zihniyetlere kafa tutarak!
Ama kafamız, ah o içten pazarlıklı, mertliğe mesafeli, ikiyüzlü yahut yüzsüz kafamız!
Sabah, 23 Haziran 2006
| 
