Güneşli bir bahar sabahına uyandık bugün de. En sevdiğim mevsim bahar olduğu için bu benim açımdan çok önemli. Gerek günlerin uzuyor olması, gerek kalın montlar ve botlar giymek zorunda olmayışımız insanları sokaklara döküyor. Özellikle de Pazar günleri. Mangal sezonu da çok yakında başlar. Cıvıl cıvıl, memleketimin her bir metrekaresi insanlarla dolup taşacak. Üç tarafı denizlerle, dört tarafı korona virüsüyle çevrili bir kara parçası olduğumuzdan mütevellit en azından şu sıralar o kadar da sokaklara dökülmesek iyi olmaz mı sizce de? Tamam biz kelle paça içtiğimizden ve beş vakit abdest aldığımızdan ötürü etrafımızı çepeçevre sarsa da bizim sınırlarımızdan bir adım atamadı, orası bir kesin. 

Korona gelemiyor, mülteciler gidemiyor

Son günlerde Avrupa’ya uzanan sınır kapımızı da açtık, ama korona yine de gelemiyor. Korona gelemiyor, ama mülteciler de gidemiyor. Rusya’nın bombalı saldırısı sonucu şehit düşen askerlerimize karşılık, sınırlarımızı açmak gibi bir tedbirde bulunmuştuk, biliyorsunuz. Binlerce mülteci o geceden itibaren sınır kapısına akın ettiler. Hatta bir kısmını görevliler otobüslerle taşımış kapıya kadar. Türk misafirperverliğinden olsa gerek, bize gelen misafiri kapıya kadar geçiririz de kapıdan geçiremedik. Gecenin bir vakti sınıra taşınan insanlar, bakın bir kez daha söylüyorum “insanlar”, kara sınırındaki askerlerden “Buradan geçemezsiniz, denizden geçin” cevabını aldılar. Ve devreye derhal insan kaçakçıları girdi. Sanki çok büyük bir maharetmiş gibi, evsiz yurtsuz ve çaresiz insanları Yunanistan sınırına taşıyıp durdular. Sonuç? Yunanistan sınırını mültecilere açmadı. Ve bütün bu insanlar, bebekleriyle çocuklarıyla perişan oluyorlar. Yunan askerlerinin gaz bombalarına maruz kalıyorlar. 

Ne var canım gitmeselerdi

Bu kadar insanı yalan vaatlerle sınır kapılarına taşıdıktan sonra “Avrupa sessiz kalıyor, haçlı ruhu işte bu, Allah sizi bildiği gibi yapsın” demek de komik. “Ne var canım, gitmeselerdi, biz sadece kapıları açtık” demek de komik. Askerlerimiz şehit düşmemiş gibi çıkıp basın karşısında espriler yapıp gülmek de komik. Rusya’ya gidip el pençe divan ayakta bekletilmek de komik. Dört tarafımızı çeviren Korona virüsünün ülkemize giremediğini düşünmek de komik. Her şey komik vallahi ya, oh ne güzel hayat. Gerçi haber merkezime ulaşan son haberlere göre Rusya’daki görüşmeden sonra İdlib’de ateşkes ilân edildi. Şimdii, akıllarda bir soru var. Bu mültecileri yanlış tarafa “salmıyor” muyuz? Biz muhacirlere iyi ensar olabildik mi orası tartışılır. Ama son bir vazifemiz varsa, o da gözümüzün önünde, hemen sınırımızda yaşanan bu insanlık dramına sessiz kalmamaktır. Haftaya daha güzel haberlerle görüşmek temennisiyle, esen kalın.