Geçmişte Türkiye’deki medyada Bediüzzaman Said Nursî’den çok etkilendiğinizi ifade eden beyanlarınız yer almıştı. Bediüzzaman’ın hangi yönlerinden etkilendiniz? Size göre Said Nursî nasıl bir âlimdir?

1946 yılında 15 yaşındayken Mısır’a, Ezher Üniversitesi’ne tahsil için gitmiştim. Orada on yıl İslâmî ilimlerin tahsilini yaptım. O zamanlar Dâru’l-Kutubi’l-Mısriyye; Mısır Kitapları Yayınevi’ne sıkça uğruyordum. Ezher’de derste olmadığım zamanlar burada kitap okuyordum. İslâm dünyası ile ilgili yayınları takip ediyordum. Bir gün Celal Nuri’nin “İttihad-ı İslâm” adlı kitabı dikkatimi çekti. Said Nursî’den söz eden o kitaptan çok istifade ile etkilendim. O zamanlar Emin Saraç ve Nihat Yazar gibi Ezher’de İslâmî ilimler tahsil eden Türkiye’den çok sayıda talebeler vardı. Ayrıca o zamanlar orada M. Kemal’in yurt dışına sürgün ettiği Osmanlı’nın son Şeyhülislâm’ı Mustafa Sabri de vardı. Ezher’deki hocalarımız bizi onunla bayramlaşmaya götürürlerdi. Zahit el-Kevserî, Şeyhülislâm’ın vekili idi. Said Nursî’yi Türkiye’den Ezher’e gelen talebelerinden öğrendim. Onun Şam’da Emevî Camii’nde okuduğu bir hutbesi meşhurdur. İslâm âleminde öne çıkan Hindistanlı Mevdudî, Muhammed İkbal gibi tanınmış âlimleri önemsiyordu.

Özellikle Muhammed İkbal’den çok etkilendim ve hakikatin yolunu onun irşadı ile buldum. Ebu’l-Hasan en-Nedvî son demlerinde Muhammed İkbal’e gitmiş. İkbal ona, “Siz Türkiye’deki âlimlere gidin. Onları dinleyin” demiştir. Ben de bundan çok etkilendim. Ezher’deki Türkiyeli öğrencilerden Said Nursî’yi öğrendim, onunla alâkalı dokümanları inceledim. Onun, “Avrupa bir İslâm devletine hamiledir. Osmanlı devleti de bir Avrupa devletine hamiledir. Bir gün gelecek karşılıklı olarak doğuracaklardır” sözü beni çok etkilemişti. Said Nursî âlimlerin en büyüklerindendir. 

Said Nursî’nin fikirlerinden etkilendiğiniz belli bir mevzu var mıdır?

Said Nursî diğer âlimlerden farklı olarak insanlık ve dünya tarihini çok iyi biliyordu. İnsanlık tarihini iyi bilmeyen İslâm’ı iyi bilemez. Said Nursî bana Kur’ân cevherlerini nasıl bulacağımı öğretti. O yönden benim için önemli bir âlimdir.

Türkiye’de onun yaşadığı dönemdeki idareciler, fikirlerinden dolayı ondan çok korktular. Hatta cenazesini mezarından çıkarıp bilinmeyen bir yere götürüp gizlediler.

Mısır’da ikamet eden ve sürgün hayatı yaşayan Şeyhülislâm Mustafa Sabri, Said Nursî’nin talebe ve tabîlerinin sayısının milyonları bulduğunu duyunca, Türkiye’ye dönen bir Ezher talebesine Said Nursî’ye hitaben bir mektup göndermiş. Talebe mektubu vermeye gittiği zaman onu hasta yatağında bulmuş. Mustafa Sabri’den selâm ile beraber mektup geldiğini duyan Said Nursî yatağından doğrulmuş, selâmı almış ve mektubu okumuş. Mektubunda ona, bu kadar talebesi olduğu halde Şer’î bir düzen getirmek için neden baş kaldırmadığını sormuştur. Mektubu okuyan Said Nursî talebesine mektuba cevap vereceğini ifade etmiş ve şunları yazdırmıştır: “Zamanımız şeriatı tatbik zamanı değil, imanı kurtarma zamanıdır.”

Cevabî mektubu alan Ezher’li talebe, Mısır’a dönünce onu götürüp Mustafa Sabri’ye vermiş. Mustafa Sabri de çok hasta bir haldedir. 

Mektubu okuyunca şu itirafta bulunmuştur: “Şeyh Said Nursî doğru söylüyor. O doğrusunu yaptı. Biz Türkiye’yi terk etmemeliydik. Orada kalıp şehitlik pahasına hakkı söylemeye devam etmeliydik.”