Kader konuştuğunda beşer susacak elbet. 

Kazaya rıza gerek kadere teslimiyet. 

Men amene bil kader emine minel keder. 

Kaderi tenkid edip amelin etme heder.  

Ecel gelince artık yapacak hiçbir şey yok. 

Mevtanın arkasından duâlar yapın pek çok. 

Allah rahmet eylesin makamı Cennet olsun. 

Abdulmalik kardeşin kabri Nurlar’la dolsun. 

El mevtü Hakkun hükmü neler ihtar ediyor. 

Ölmeden hazır olun belki de bunu diyor. 

Nurlar’la cevap verir elbet MÜNKER NEKİRE. 

Şüphesiz kabri döner Cennetin bahçesine. 

Fatihalar, Yasinler, duâlar hep okunsun. 

Rabbimin rahmetiyse daim onunla olsun. 

Taun gibi hastalık sebeb olursa mevte. 

Şehid-i manevidir şüphe yoktur elbette. 

Dünyada ve berzahta fark etmiyor şüphesiz. 

Nur derslerinde manen birlikteyiz hepimiz. 

Ebedî firak yoktur. Bizleri bekler orda.  

Ölüm bize de gelir faniyiz elbet burda. 

Üstadla birliktedir bizi temaşa eder. 

Vazifesi bitenler ukbaya hicret eder. 

Külfetten azad oldu gitti ücret almaya. 

Malik kardeşimize devam edin duâya. 

Ne saadettir ona istikamet şehidi. 

Buna elbet şahittir Nur’un her bir şakirdi. 

Rabbimin rahmetine ve de mağfiretine, 

Duâcıyız her zaman nail eylemesine 

Aile efradına ve de yakınlarına. 

Rabbim sabırlar versin, bütün TÜLLAB-UN NURA 

MEHMET KOVANCI