Millî savaş gemisi, millî tank, millî piyade tüfeği, millî helikopter, millî savaş uçağı vb. sözleri, kulağıma ilâhi bir melodi gibi geliyor. Mest ediyor.
Ancak ne yazık ki, detaylara girdikçe mutluluğum hüzne ve sükut-u hayale dönüyor. Zira:
1- Millî Taarruz Helikopterimiz Atak T129’u istediğimiz ülkeye satamıyoruz. Yine, üç buçuk milyar dolar harcayarak ülkemizde üretilecek 109 adet genel maksat helikopterlerine ABD senatosu izin vermezse makinalı tüfek bile yerleştiremiyoruz. Yani bütün iplerin ucu İsrail ve maşası ABD’nin elinde.
a) Demek ki Türkiye’de üretmek, silâhı millî yapmamaktır.
b) Millî dediğimiz Atak T-129’un tasarımı, İtalyan Aqusta-Westland firmasına aittir.
c) Motor, İngiliz Rolls-Roys ve ABD’li Honeywell firmalarının ortak şirketi olan LHTEC firmasınca üretilmektedir. Bu motoru kullandıkça da, ABD Senatosunun izni olmadan, ne üretebilir ne de ihraç edebiliriz.
2- Millî Savaş Gemimizin motoru Alman MTU firmasının, radarları Fransız Thales firmasınındır. Navigasyon, elektronik donanım, silâh sistemleri, füzeler ve torpiller tamamı ile ithaldir. İhracı için ise Alman hükümetinin izni gerekmektedir.
3- Eğitim uçağımızın motoru Kanada’dan, millî tank Altay’ın teknolojisi Kore’den, motoru Almanya’dan, T-155 Fırtına obüsünün motoru Alman MTU firmasından, alt sistemleri de Koreli Samsung Techwin şirketinden ithal edilmektedir.
Kore firması izin vermediği için bu obüsleri Azerbaycan’a satamadık.
Demek ki bir başka ülkenin teknolojisi ile üretilen ve her konuda onların izni gereken silâhlara ‘millî’ dememiz mümkün değildir. Lütfen kendimizi aldatmayalım.
Halbuki Türkiye’nin birçok üretimi dış kaynaklara ihtiyaç duymadan yapabilmesi mümkündür. Gerekli alt yapı ve insan kaynağı vardır. Yeter ki istensin. Özellikle İsrail ve ABD gibi dış baskılara boyun eğilmesin.
Meselâ ülkemizde ilk gemi motoru 1982’de Pendik Tersanesi bünyesinde kurulu gemi motorları fabrikasında üretildi. 1998’e kadar bu fabrikada 14 bin beygir gücüne kadar çeşitli büyüklükte 100’e yakın motor üretildi. Ne hikmetse kimsenin bilmediği bir gerekçe ile 1999’da kapatıldı. O tarihten bugüne kadar bine yakın sivil ve askerî geminin motoru ithal edildi, ithal edilmeye de devam ediliyor. Her yıl yüz milyonlarca dolar ödüyor, ülkemizi sömürtüyor, millî savaş gemisinin motorunda dışa bağımlı oluyoruz. Obüs ve tank üretiminde de bağımsız olamıyoruz. Söz konusu silâhlar için gerekli motor ve güç gruplarını içeride üretmeye çalışmıyoruz. Halbuki;
A– TÜLOMSAŞ, gerek obüsler gerekse tanklar için gerekli olan çok sayıda ekipmanı üretebilir; yeterki gerekli dizaynlar yapılsın, mühendislik kapasitesi sağlansın. (Kurum 2012’de sadece 2 adet lokomotif üretmiştir.)
B- MKEK ve askerî fabrikalar verimsizdir. Kaynakların önemli bölümünü israf etmektedir. MKEK’de 6 bin, Ar-Ge’de ise 46 çalışan vardır.
Bu kurumlar; Aselsan, Havelsan, Roketsan, TAİ, TEİ gibi belirli düzeye gelmiş, kendi ürünlerini yapan, ihraç eden, mühendislik ve dizayn açısından standartları yakalamış şirketlere devredilmelidir. Havelsan’da 1094 personel vardır. Bunun 690’ı mühendistir. Bunların yarısı master ve doktora sahibidir. Aselsan’da ise 4 bin 297 kişi çalışmaktadır. Bu sayının da yüzde 35’i master ve doktora sahibidir. Personelin yüzde 60’ı mühendistir. Kadronun yüzde 56’sı Ar-Ge’de çalışmaktadır. Ar-Ge bölümü, 2012’de toplam 329 milyon TL’lik üretim yapmıştır. TAİ’de 4 bin 310 çalışan vardır. Bunun bin 623’ü mühendistir.
C- Askerî fabrikalarda, kayda değer bir üretim yoktur. Ama, kamu kurumları içinde, işçi sayısı olarak en önde yer almaktadırlar. Her yıl sadece maaş olarak 1,5 milyar TL ödenmektedir. Bunlar için 1997’de kapatma kararı alındı, uygulanmadı. 2003’te Aytaç Yalman kapatma konusunu tekrar gündeme getirdi, yine uygulanmadı. Ama bu arada binlerce yeni işçi alındı. Kara delik büyüyerek devam etti.
D- TAİ; Eskişehir’de uçak motoru ve parçaları üretmektedir. 378 farklı tip uçak motoru için 700’ün üstünde parça üretmektedir. 2012 üretimi 226 milyon dolar, ihracatı ise 203 milyon dolardır. 2013 tahmini, 280 milyon dolarlık üretim ve 230 milyon dolarlık ihracattır. Üretiminin yüzde 82’sini dünyanın önde gelen uçak motoru üreticilerine satmaktadır. 500 büyük sanayi kuruluşu içinde, üretimde 217, ihracatta ise 69. sıradadır. Vergide, Eskişehir 3.’südür.
Demek ki; nevresim, çarşaf, çorap, mendil, eldiven, akü, boya vb. hiçbir önemi olmayan üretimleri yapan askerî fabrikalarda israf edilen kaynakların küçük bir bölümü TEİ’ye aktarılsa, üretim ve ihracatı milyar dolarları aşacaktır.
Sayın Başbakanımız, Millî Savunma Bakanımız, Sanayi Bakanımız ve Genelkurmay Başkanımız, lütfen bu konuların üzerine eğiliniz. Daha fazla israfa ve dışa bağımlılığa izin vermeyiniz. Türkiye’nin bağımsızlığa kavuşmasının yolunu açınız. Askerî harcamaların titiz bir denetime tabi olacağı; rüşvet ve komisyonların, iş takiplerinin sona ereceği bir düzeni sağlayınız...