ÜSTAD’IN YEME-İÇME KÜLTÜRÜ |
ÜSTAD'IN RAMAZANLARI Üstad’ın yeme-içme kültürü, Sünnet-i Seniyye ekseninde cereyan etmiştir. Tıp ilminin inceliklerini de içine alan bir anlayış çerçevesinde, riyazet hasletini öne çıkararak, bu hususiyetini uygulayarak göstermiştir. Hz. Üstad yerken az yerdi. O, hayatı boyunca doymadan kalkmak gibi sünnetin yeme-içmeyle ilgili sâir kaidelerine de riâyet etmiş ve bunu tümüyle hayatının bir düsturu olarak kabullenmiştir. Şu ifadeleri, onun yeme-içme kültürüne de işaret eder niteliktedir: “Evet bir fakirin, kuru bir parça siyah ekmekten açlık ve iktisad vasıtasıyla aldığı lezzet, bir pâdişahın ve bir zenginin israftan gelen usanç ve iştahsızlık ile yediği en âlâ baklavadan aldığı lezzetten daha ziyade lezzetlidir.” (Lem’alar, s. 138) Yeme-içme kültürüne şahit olan ilk talebelerinden Hulusi Yahyagil anlatıyor: “Bir gün Üstad’ı ziyaret etmiştim. Elinde kuru bir parça ekmek yiyordu. Beni görünce, o elindeki ekmeği bana verdi.”
MUSTAFA ÖZTÜRKÇÜ |
26.08.2010 |