PEYGAMBER KISSALARI - AHMET ÖZDEMİR

Nemrud ve kavminin helâki

Hz. İbrahim (as) hicret ettikten sonra, geride kalan Nemrud ve kavmi sivrisineklerin saldırısına uğradılar. Birçokları sivrisinekler tarafından helâk edildi. Arkada kalanlar da, rahatları kaçtığından, başka yerlere göç etmeye başladılar.

Bu arada Nemrud’a da bir sivrisinek musallat olmuştu. Ulûhiyet dâvâsında bulunan, kendi kendine malik olduğunu zanneden, saltanatı ile gurur duyan Nemrud şimdi küçücük bir sineğin karşısında aciz kalmıştı. Sivrisinek peşini bırakmadı. Nereye kaçsa o sivrisinek karşısına çıkıyor, nereye saklansa, sivrisinek bir delik bulup içeri giriyordu.

Nemrud’un bütün kibir ve gururu şimdi ayaklar altına düşmüştü. Küçücük sinek onun gözünde dev olmuştu adeta. Bu olacak bir iş değildi. Ama gerçekti ve işte ortadaydı. Bütün öldürme çabaları boşa çıkıyordu. Her hamlede mutlaka sivrisinek galip geliyordu. Kendisini her şeye hâkim, hatta öldürme ve diriltmeye kadir bir ilâh zanneden Nemrud, şimdi küçücük bir sineğin karşısında aciz kalmıştı. Sonunda bu minicik sinek, Nemrud’un gafletinden faydalanıp burnundan içeri girip beynine kadar gitti. Nemrud hemen elini burnuna götürdü, çıkarmaya çalıştı, ama beceremedi.

Sinek ilerledikçe ıztırap dayanılmaz bir hâl alıyordu. Artık onu oradan çıkarmanın imkânı kalmamıştı. Aksi gibi hayvan havasızlıktan ölmüyor, gittikçe canlanıyor, gittikçe baskısını artırıyor, darbelerini şiddetlendiriyordu.

Nemrud başını duvarlara vurmaya başladı. Canı acıyor, ama ıztırabı dinmiyordu. Hizmetçiye döndü, alnına darbeler indirmesini emretti. Bu nasıl olurdu? Tanrı kralın alnına vurmak, ölüme dâvetiye çıkarmaktı. Ölmeye niyeti yoktu. Fakat Nemrud yuvalarından fırlayan ve ateş saçan gözlerle ona bir daha baktı:

“Bre ahmak adam, vur dedim sana!” diye bağırdı.

O zaman adam ilerledi. Nemrud’un alnına hafif bir yumruk indirdi. Nemrud sinirlendi:

“Hızlı vur, daha hızlı vur..” diye köpürüyordu.

Etrafında olanları seyretmenin ötesinde hiçbir şey yapamayan aile fertleri, doktorlar şaşkın ve aciz bir halde bakınıyorlardı.

Başlar çaresiz büküldü. Çünkü sivrisinek karargâhını Nemrud’un beyninde kurmuştu. Sineğin her hareketi zelzele etkisini yapıyordu.

Son bir çare olarak demir topuzla vurmasını emretti. Hizmetçi eline topuzu aldı, indirdi. Bir daha, bir daha indirdi. Nemrud yaşamakta inat ediyordu.

Sinek hedefine ulaşmıştı artık. Var kuvvetiyle bağıran, yırtınan Nemrud son bir haykırışla kıvrandıktan sonra hareketsiz kaldı. Böylece yıllarca zulüm ve kaba kuvvete dayanan ilâhlık bir sineğin darbeleriyle son bulmuş ve Nemrud sineğe mağlûp olan bir ilâh olarak geberip gitmişti.

Ve şimdi artık o koca saltanatın yerinde yeller esiyor!..

10.09.2009