Sopa yiyor, gene de... - NEVİN ALAN

MİNİ HİKÂYELER

Bir gezi sırasında grup arkadaşımız bayan, on iki yaşındaki oğlunun saçlarını avuçlarına destekleyerek feci bir şekilde çekti. Çocuk canının yanması bir yana, yanında o halini gören diğer arkadaşlarının varlığıyla iyice ezildi, büzüldü, içten ağlamaya devam ederek sustu. O görüntü içimi öyle yaktı ki, tepkimi geciktirmeden bayana ilettim. Verdiği cevap düşündürücü oldu.

“Sopayı yiyor, gene de uslu durmuyor.” Allah aşkına çocuklar robot mu? İstediğimiz zaman komut verip, geri dönüşüm beklediğimiz makine mi çocuklarımız? Yazık ki maalesef, bilinçsizce atılan sopaların tepkisel dönüşümü; arsızlık, söz dinlemeyen, başıboş, kendine güvenmeyen, sevildiğini hissetmeyen bir nesil... Bu bilinçsizce davranışlarımızın sonucuyla topluma karışacaklar ve...

06.09.2009