BİR ÂYET, BİR YORUM

Rahman ve Rahim’e ayna olmak - Yrd. Doç. Dr. Atİlla YARGICI

Allah’ın Rahim ismi, terbiyenin ikinci kısmı olan zararları def etmeyi ifade ediyor. Bu ismin yansımalarından anlıyoruz ki, hiçbir put, hiçbir sebep insana gelecek zararları engelleyecek, ya da zararları faydalara, zahmetleri rahmetlere çevirecek güce sahip değildir. Her şeyde Allah’ın Rahîm isminin tecellisi olan şefkat ve rahmetinin izlerini görmek mümkündür. Allah, yarattığı mahlûkatına sonsuz şefkat ve rahmetiyle tecelli eder. İnsan çoğu zaman zahire bakan, ardında çok büyük rahmetler olan şeyleri, zahmet olarak telâkki ediyor. Sonsuz şefkat, şefkat edilen varlıkların, canlıların, insanların korunmasını gerekli kılar. Dünyadaki canlı varlıklar da mükemmel bir şekilde korunuyor. Dünyayı insana bir beşik yapan Allah, sonsuz rahmet ve şefkatiyle insanın başına gökten göktaşları yağmasın diye onun etrafını atmosfer gibi bir zırhla kapatmıştır. Atmosferin kendi kendine olduğunu söylemek, ya da dünyanın düşünerek bir atmosfer yaptığını söylemek ne kadar mantıklı olabilir? Diğer taraftan gözümüzü gökyüzünden insana çevirdiğimizde insan vücudunu zararlı mikroplara karşı savunacak akyuvarlarla donatmak, acaba kendisini yapacak gücü olmayan vücudumuza mı, ya da aklımıza mı ait? Hangi birimiz vücudumuzu zararlı mikroplardan koruma gücüne sahibiz?

Sonsuz rahmetin ve şefkatin bir de mânevî boyutu var. Rahim ismi “Gaffâr, Gafûr” anlamlarına da geliyor. Yani bu isim, Cenâb-ı Hak’kın çok affedici olduğunu gösteriyor. Yani Allah bu ismiyle insanların dünya ve ahiret hayatları için zararlı olan günahları ortadan kaldırmak istiyor. Günah işleme kabiliyetine sahip olan insanların imdatlarına Rahîm ismiyle koşuyor. O insanları affetmek istiyor. Allah’ın Rahim isminin en büyük tecellisi ancak insan vasıtasıyla ortaya çıkabilir, gözükebilir. Çünkü insan, günah işleme kabiliyetinde yaratılmıştır ki, Cenâb-ı Hakk’a yönelsin, O’ndan af dilesin. Bu yüzden günah işleyen insanlar, hatanın kendisiyle meşgul olacak yerde, istiğfarla meşgul olmalıdır. Çünkü Allah insanların kendisinden af dilemesini talep ediyor. Affetmek Cenâb-ı Hakk’ın sevgisinin sınırsız tezahürlerinden birisidir. İnsan bu açıdan çok şanslıdır. Çünkü Allah’ın affedici ismi meleklerin, hayvanların ya da bitkilerin üzerinde değil, insanın üzerinde yansıyabilir. Çünkü insan günah işleyebilmekte ve ona O’ndan af dileme imkânı verilmektedir.

İnsan, Allah’ın Rahman ve Rahîm isimlerini anlamaya çalışırken, aynı zamanda bilinçli olarak da Rahman ve Rahîm isimlerini fiil ve davranışlarına yansıtmaya çalışmalı. Allah’ın bu isimlerinin gereği olan ahlâkî özelliklere sahib olmaya gayret göstermelidir. Rahman isminin tecellisine mazhar olan bir insan, insanlara iyilik yaparken asla inançlı-inançsız ayırımı yapmamalıdır. Allah’ın yarattığı her şeye iyilik yapmayı kendisine bir şiâr edinmelidir. Diğer taraftan Rahim ismini yansıtmak isteyen bir kimse de, insanlara karşı şefkatli olmalı, onları maddî ve manevî tehlikelerden korumak için elinden geleni yapmalıdır. Aynı zamanda da affedici olmayı bir huy hâline getirmelidir.

Ne mutlu Rahman ve Rahîm isimlerine güzel bir ayna olan insanlara...

28.08.2009