|
Harun Reşid, bir Ramazan günü Behlül’e tembih etti:
“Akşam namazında camiye git, namaza gelen herkesi iftara dâvet et.”
Akşam oldu, namaz kılındı, namazdan sonra Behlül beş on kişilik bir grupla çıka geldi. Harun Reşid şaşırdı:
“Behlül bunlar kim? Ben sana namaza gelen herkesi saraya iftara çağır diye tembih etmedim mi? Sen o kadar cemaatin arasından bir sofralık bile adam getirmemişsin.”
“Efendimiz, siz bana camiye gelenleri değil, namaza gelenleri iftara çağır dediniz. Namazdan sonra bendeniz cami kapısında durdum, çıkan herkese hocanın namaz kıldırırken hangi sûreyi okuduğunu sordum. Onu da yalnız bu getirdiğim kişiler bildi. Camiye gelen çoktu ama namaza gelen demek ki yalnız bunlarmış.”
| 
