|
ABD Başkanı Bush, Erdoğan görüşmesinin ardından, hayal kırıklığı yaratan açıklamasında gönül almak için, tıpkı Dışişleri Bakanı Rice gibi, Türkiye’ye “PKK ortak düşmanımız” dedi.
Rice’ın açıklamasından iki gün sonra da ABD, tam da Erdoğan Washington’a uçarken “ortak düşman”a baskı yapıp esir askerlerin bırakılmasını sağlamıştı.
Böylece, “Düşman”a söz geçirebildiğini de kanıtlamış oldu.
Sonda diyeceğimi başta yazayım:
Türklerle Amerikalıların düşmanı ortak mı bilmem; ...ama Türklerle Kürtlerin düşmanı ortaktır.
* * *
Eski dosyaları karıştıralım:
21 Ocak 2002 günü PKK Başkanlık Konseyi’ni temsilen Mustafa Karasu, ABD Dışişleri’ne bir yazı gönderdi.
İki sayfalık bu yazıda, o ay, bir Ortadoğu ülkesinde, PKK ile Amerikalı yetkililer arasındaki görüşmede sağlanan mutabakattan söz ediliyordu.
“Görüşme memnun edici geçti. Görüşlerimiz örtüşüyor” deniliyor ve şu vaatte bulunuluyordu:
“PKK, ABD ile her alanda işbirliği yapacaktır.”
* * *
Belgede, işbirliği için yapılacaklar 9 maddede sıralanıyordu:
1. PKK, ABD’nin Irak’a müdahalesine tam destek verecek.
2. PKK, bölgede demokrasinin gelişmesi için işbirliği yapacak.
3. Kürtlerin merkezi ve yerel iktidara katılması, Irak’ta Kürtlere federal bir statü tanınması, Kürt sorununun 4 parçada birbiriyle ilişki içinde çözüme kavuşturulması, işleri kolaylaştıracak.
4. Kürtler arası birlik için PKK, isim değişikliği dahil yeni adımlar atacak.
5. Kürtler arası ittifak için ABD çaba harcayacak.
6. PKK’nın uluslararası çalışmalarına kısıtlamalar kaldırılacak.
7. Öcalan’ın koşulları düzeltilecek. İdam cezası kalkacak.
8. ABD, HADEP’in baskı görmemesi için girişimde bulunacak.
9. ABD ile görüşmeler Kuzey Irak’ta heyetlerle devam edecek.
* * *
Çok önemli bir belgeydi bu...
Milliyet’ten Namık Durukan, Kuzey Irak’ta ele geçirmişti.
Ben de 18 ve 19 Ocak 2003 tarihinde bu köşede yazmıştım.
Hatta son maddede heyetler halinde sürdürülmesi istenen görüşmelerden bir fotoğraf da yine bu köşede yayımlanmıştı.
Dönemin Amerikan Büyükelçisi Robert Pearson, elinde o fotoğrafın olduğu Milliyet’le ekrana çıkmış ve “İğrenç yalanlar bunlar” diye bağırmıştı.
O günden bugüne yaklaşık 5 yıl geçti.
Şimdi yukarıdaki 9 maddeye bakın; hükmünüzü verin:
PKK, Irak’ın işgalinde ABD’ye tam destek verdi.
İsmini değiştirdi.
Uluslararası çalışmalarında rahata erdi.
Barzani ile çatışmaya son verdi; ABD’nin arabuluculuğuyla Kürt örgütler arası işbirliği gerçekleştirildi.
ABD ile müzakerelere Kuzey Irak’ta devam edildi.
Bu arada Türkiye’de idam cezası kaldırıldı.
Kürtlerin yerel yönetimlerde ve Meclis’te temsil imkânları genişletildi.
* * *
Yani “Ocak 2002 mutabakatı”ndaki çoğu madde 5 yıl içinde gerçekleştirildi.
ABD’nin, bunca yakınlaştığı PKK’yı şimdi “düşman” ilan etmesinin inandırıcı bir yanı var mı?
Türkiye dün, Ortadoğu’nun baş antrenörüne bir takım oyuncusunu şikâyet etti. O da, oyuncusunun biraz kulağını büküp tansiyonu düşürmeye, Türkiye’yi sakinleştirmeye çalışıyor.
Ama yarın oyun bozulursa “Büyük Ağabey”in işine yaramayan oyuncuyu satmakta hiç tereddüt etmeyeceğini tarihten biliyoruz.
O yüzden dedim ya; Türklerle Amerikalıların ortak düşmanı belli değil ...ama, Türklerle Kürtlerinki belli...
Milliyet, 6.11.2007
| 
