- 2 -
KISA BİR CAKARTA TURU
Otelde biraz dinlendikten sonra, kısa bir şehir turu yapmak üzere otobüsle hareket ettik. Cakarta’da ilk dikkatimizi çeken nokta, motosikletlerin gayet fazla olduğuydu. Cakarta, gelişmiş bir başşehir. Büyükçe bir alış veriş merkezini gezdik ve fiyatların Türkiye ayarında olduğunu gördük. Cakarta, ilk bakışta İstanbul’dan daha ‘Avrupaî’ bir görüntü veriyor. Kalabalık trafiği de yine İstanbul’u hatırlatıyor. Ancak bu yoğun trafiğe rağmen, ‘korna’ çalmak diye bir alışkanlık yok. Gerek şoförler ve gerekse yayalar, sabırlı görünüyorlar.
Cakarta’nın İstanbul’a benzeyen bir yönü de şehir içinde ücretli otobanların bulunması. Bizdeki gibi ‘boğaz köprüleri’ yok, ama var olan kısa mesafeli otobanlar da ücretli.
ENDONEZYA’NIN EN BÜYÜK CAMİİ
Akşam saatlerindeki Cakarta turumuz esnasında, ülkenin en büyük camiini de ziyaret etme imkânı bulduk. Şehrin merkezinde, 5 katlı olarak yapılan “İstiklâl Mescidi”, dışardan bakıldığında ‘işhanı’ görüntüsü veriyor. Türkiye’de gördüğümüz camilere nispetle küçük kalan kubbesi ve tepesinde bulunan ‘hilâl’ olmasa cami olduğunu anlamak zor. Endonezya’da havalar genellikle sıcak olduğu için, camilerde her zaman halı kullanılmıyor. Cuma namazları için serilen halılar, daha sonra toplanıp istif ediliyor.
İstiklâl Mescidi, gerçekten büyük bir cami. Aynı zamanda temizliği ile de “Temizlik, imanın yarısıdır” hadis-i şerifine şahitlik yapıyor. Caminin bekçilerine, Türkiye’den geldiğimizi söylüyoruz. Hemen, “Müslim, elhamdulillah” cevabını alıyor ve gezimizi sürdürüyoruz.
BÜRYAN DEĞİL, DÜRYAN!
Endonezya, tropikal iklimi sebebiyle bize göre ‘enteresan’ meyveleriyle de ünlü. Mango, ananas ve benzeri pek çok tropikal meyve yanında Türkiye’de çok az bilinen, belki de hiç bilinmeyen ‘düryan’ adlı bir meyveye de sahip. Cakarta Havaalanına indiğimiz andan itibaren, heyetimizde bulunan AKP Adıyaman Milletvekili Faruk Ünsal, mihmandarlarımıza, “Ben düryan istiyorum, bulabilir miyiz?” diye sordu. Ben de bu beyanı, “Her halde burada da Siirt’in meşhur ‘büryan kebabı’nın yapıldığı yerler var” şeklinde anladım. Derken, işin aslı öğrenildi. Meğer, söz konusu olan ‘büryan kebabı’ değil, kavuna benzer tropikal bir meyve olan ‘düryan’ imiş! Bir poşetin içinde getirilen ‘düryan’, kokusuyla hemen dikkat çekiyor. Ancak heyetteki çoğu kişi, kokusu sebebiyle tadına bile bakamadı. Faruk Ünsal ise, daha önce tecrübeli olduğu için, düryanları afiyetle yedi. Bu arada biz de tadına bakabildik. Düryana alışmamız için bir iki defa daha Endonezya’ya gitmemiz gerekebilir. Bu arada, ‘düryan’ın; kokusu sebebiyle otellere ve uçaklara da alınmadığını öğrendik...
—Devam Edecek—
120 bin kişi aynı anda ibadet edebiliyor
Endonezya’nın başşehri Cakarta’daki “İstiklâl Camii,” Güney Asya’nın en büyük camisidir. 1984 yılında Endonezya hükümeti tarafından inşa edilen camide bir seferde tam 120 bin kişi aynı anda namaz kılabiliyor.
Dikdörtgen şeklindeki ana namaz alanı, 45 metrelik çapa sahip küresel bir kubbe ile örtülmüş. Kubbe tam 12 dairesel sütun ile destekleniyor, ayrıca namazgâh dikdörtgen şeklindeki payandalar ile bölümlendirilmiş ve bu bölümler üzerinde 4 katlı balkonlar bulunmakta. Yapının köşelerinde yer alan merdivenler bütün katlara ulaşabilme imkânı sağlıyor. Ana namazgâh bölümüne ulaşmak için ise 10 metre çaplı bir kubbe ile örtülü olan bölümden geçiyorsunuz. Kompleksteki diğer yapılar ise meydandaki geniş avlu etrafında sıralanan kemerli geçişlere direkt olarak bağlanıyor. Cami ibadet haricinde ayrıca panel, sergi, seminer, konferans, kermesler kadın ve çocuklara özel faaliyetler gibi sosyal ve kültürel aktivitelere de imkân sağlayacak bölümleri ihtiva ediyor.
|
