|
Hatırlarsınız, bir süre önce Milli Mücadele’nin önemli isimlerinden, Kazım Karabekir Paşa’nın ‘ İstiklal Harbimizin Esasları’ adlı kitabından söz etmiştim. ( 4 Ağustos )
Bu kitap tam basılacakken 1933 yılında yakılmış ve ancak 1951’de yayınla-nabilmişti.
Birçok okurumuz o yazıyla ilgilendi. Şaşırmışlar! Nasıl oluyordu da Doğu Cephesi Komutanının kitabı yakılabiliyordu?
Acaba kitabı nasıl bulabilirlerdi?
Bana gönderilen hemen tüm e-postalara (atladıklarım olabilir, beni bağışlasınlar) kısaca cevap verdim: Kitabı son olarak Emre Yayınevi adlı bir kuruluş basmıştı. Piyasadan bulmak kolay değildi. Belki sahaflardan alınabilirdi.
Ancak geçenlerde gelen bir telefon işin seyrini değiştirdi: Kazım Karabekir’in ailesi Yapı Kredi Yayınları ile anlaşmıştı. Artık paşanın tüm yazılarını bu yayınevi basacaktı (...)
Karabekir’in kitapları, yazıları ve notları o dönemin biraz olsun aydınlanmasına yardımcı olacak. Resmi tarih ve resmi ideoloji sık sık ‘ aydınlanmadan’ söz eder ama kendisi esaslı bir karartıcıdır .
Örneğin 1924’te kurulan Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası ... Bu parti hakkında sana bana ne öğretildi? “Efendim şeriatçılara prim verdiği için kapatıldı.”
Tamamen uydurma bir gerekçedir bu... İşin esası şudur: Mustafa Kemal, İsmet İnönü ve Fevzi Çakmak üçlüsüne muhalefet eden Karabekir, Ali Fuat Cebesoy, Rauf Orbay gibi Milli Mücadeleci paşaların kurduğu bir partidir. Gerici merici olduğundan değil sadece muhalefet ettiğinden (ki o da gayet cılız bir muhalefetti) kapatılmıştır.
Bana inanmadınız mı? Peki İkinci Dünya Savaşı’nın ardından, demokrasiye geçiş çalışmaları yapılırken İsmet İnönü’nün, Rauf Orbay’a, “Sizin şu Terakkiperver fırkasını tekrar kursanız da Halk Partisi’ne muhalefet etseniz” dediğini biliyor musunuz? Ben ilk duyduğumda küçük dilimi yutuyordum.
İnönü gibi laiklik konusunda fevkalade titiz olan... Evinde çekilmiş bir fotoğrafın arka planında, duvarda asılı ‘ Allah’ yazılı çerçeve göründü diye gazetecilere köpüren bir siyasetçi... Kalkıp da 1925’te ‘gerici’ diye kapatılan bir partinin tekrar kurulmasını ister mi? Ama gerici suçlamasının tamamen hayali bir gerekçe olduğunu, olayların baş aktörlerinden İnönü gayet iyi biliyordu.
Resmi ideoloji tarihimizi fena halde çarpıtmış; kimi kişi ve olayları abartmış, buna karşılık kimi kişi ve olayları küçümsemiş, hatta yok saymıştır.
Karabekir’in arşivi kitaplaştıkça öncesiyle sonrasıyla Milli Mücadele’nin ‘ aslında ne olduğu’ daha iyi anlaşılacak.
Ancak ben pek iyimser değilim.
Çünkü gerçeğin ışığından rahatsız olanlar da o kadar çok ki!
Sabah, 13.9.2006
| 
