Hazret-i İbrahim’in duası kabul oldu,

Hem Hazret-i İsa’nın müjdesi gerçek oldu,

Annesi Âmine’nin rüyası gerçek oldu,

Resul’ün doğumuyla âlem rahmetle doldu.

Tevrat’ta Ahyed ismi sana verildi elbet,

İncil’de Ahmed ismi sana verildi elbet,

Kur’ân’da Muhammed’sin beşere ilelebet,

Dünyaya teşrifinle âlem rahmetle doldu.

Kâinat yaratıldı nur-u Muhammed ile,

Dünyayı yaratmıştı Risalet sebebiyle,

Dar-ı ahiret ise var oldu duasıyla,

Fahr-i Kâinat ile âlem rahmetle doldu. 

Cin ve inse bildirdi nereden geldiğini,

Burada işin nedir bildirdi gayesini,

Gelen durmaz gidiyor nereye gittiğini,

Bildirdi insanlara Rahmeten Lil-Âlemîn.

Küfrün karanlığında şaşırmıştı yolunu,

Tefrik edemiyordu sağını ve solunu,

İrsal-i rüsul ile irşad etti kulunu,

Dünyaya teşrifiyle âlem rahmetle doldu.

Beşerin mertebesi yükseldikçe yükseldi,

Hatemü’l-Enbiya’yı Cenab-ı Hak gönderdi,

Ona gelenler ise hep vahy-i İlahîydi,

Saadet-i dareyne bi’seti rahmet idi.         

Hem insanlık hem âlem beklerdi son rehberi,

Muhammedü’l-Emin’dir Rabbin son peygamberi,

İnsaniyet-i kübra ancak İslamiyet’ti,

Beşer bulmuştu artık en son gelen rehberi.