Her mevsimin kendine has güzellikleri olduğu gibi tefekkürü de farklıdır. Güz mevsiminin en belirgin özelliği de, tatlı bir hüznün, sarı yapraklara sarılarak nazarlarımıza sunulmasıdır. Göz de, gönül de bu güzel manzaralardan hissesini alır. (Sema Ceyhan'ın 12 Ekim 2014 tarihli yazısından alıntıdır)

Sonbaharda sararan yapraklar, "Çok daha güçlü döneceğiz dalların kucağına" der gibidir. Dallarından kopan yapraklar insana ölümü hatırlatıp "Biz gidiyoruz, aldanmakta faide yok. Gözümüzü kapamakla bizi burada durdurmazlar, sevkiyat var." uyarısında bulunurken, bahar mevsiminin gelmesiyle ağaçların tekrar yeşermesi "haşir" hakikatini daha iyi idrak etmemize yardımcı olur.

Üstad Bediüzzaman Said Nursi, Şualar isimli eserinde yer alan 15. Şua'da Cenab-ı Hakk'ın haşirde bütün ölmüşleri ağaçların yaprağını yeniden yaratmak kolaylığında ihya edeceğini belirterek şu satırlara yer verir:

Aynen öyle de, Sultan-ı Ezel ve Ebed, Sâni-i Kadîr, vâhidiyet-i saltanat ve hâkimiyet-i mutlaka cihetiyle, kâinatı bir şehir kolaylığında ve bir baharı bir bahçe suhuletinde ve haşirde bütün ölmüşleri ihyâ etmek, o bahçe ağaçlarının yaprak, çiçek meyvelerini, gelen baharda yaratmak kolaylığında yapar. Ve kolayca bir sineği koca kartal kuşu sisteminde yaratır. Ve suhuletle bir insanı bir küçük kâinat hükmüne getirir. Eğer esbaba verilse, bir mikrop bin gergedan, bir meyve bir büyük ağaç kadar müşkülâtlı olur. Ve belki zîhayatın bedeninde acip vazifeleri gören her bir zerreye her şeyi görecek bir göz ve her şeyi bilecek bir ilim verilmek lâzımdır ki, o ince ve mükemmel vazife-i hayatiyeyi yapabilsin.

Çek Cumhuriyeti'nden Janek Sedlar isimli fotoğraf sanatçısının deklanşörüne yansıyan en güzel sonbahar karelerini, tefekküre medar olması niyetiyle istifadenize sunuyoruz.

Haber Merkezi