Bizim camimizin çok değerli bir imamı var. Okulların tatil olduğu dönemde çocuklara Kur’ân öğretir. Camimiz yaz ayı boyunca çocuklarla şenlenir. Ben de onları görünce hep çocukluğumu hatırlarım
Çocukken yaptığımız haşarılıkları, birbirimizi güldürmek için ne senaryolar yazıp uyguladığımızı düşünürüm. Fakat havasını teneffüs ettiğimiz o cami ve mescidlerimizi hatırladığımda kalbimde türlü türlü güzel duygular canlanır.
İmam efendinin okuduğu Kur’ân, müezzin efendinin salâvatları ruhumun tâ derinliklerine işlemiştir. Rahmetli babam hemen hemen her akşam ellerimizden tutar, ağabeyimle beni Fatih Camii’ne götürürdü. Çok güzel bir alışkanlık kazandırmıştı bize. Özellikle yaz akşamları hiçbir güç beni yatsı namazını kılmaktan alıkoyamazdı. Hatta işten geç geldiğinde yatsıya gidemeyen babam, olmasa bile ben yalnız giderdim camiye.
Bazen de Kumrulu Mescid adı verilen küçücük camiimize giderdim. İmamımız Hasan Efendi çok nazik ve kibar bir insandı. Çocuklara da iyi davranırdı. Aynı şimdiki Erzurumlu Camii imamımız gibi.
Fakat cemaatimizden sert görünüşlü, çocuklara pek de iyi davranmayan insanlar da vardı. Yaramazlık yaptığımızda bizlere bağırır, hatta camiden kovarlardı. Pek merhametsizdi bazıları.
Toplumumuzda beş vakit namazı kılanların sayısı niçin az diye düşünenler, lütfen bu yazıyı okusunlar...
Değerli bir dostum camide gülen çocuklarla ilgili bir hatırasını yazmış, sonuna da Mahmut Bıyıklı isimli bir şairin şiirini eklemiş. Benim gibi haşarı çocuklar için yazılmış bütün bunlar. İsterseniz sizlerle paylaşayım:
İmam Allahuekber dedi.
Arka saflarda gülen çocuk sesleri.
İlk dört rekâtı bitirdik.
Tam çocuklar Allaaaahümme salliiii...
Diye salâvata başlamışlardı ki;
Taburede namaz kılan büyüklerimiz ve
İmam hep bir ağızdan yüklendiler çocuklara.
Çıkın dışarı, çıkın dışarı...
Çıktılar çocuklar dışarı.
On kadar çocuk.
Sanki cami boşaldı.
Ben ne duruyorum ki;
Ben de çıktım dışarı.
Ortaya bir de şiir çıktı.
VEHBİ HOROSANLI
Teravihte gülen çocuklar,
Bütün duâlar ezberinde
Ama melek mi gıdıklıyor ne
Gülüyorlar namazın orta yerinde.
Teravihte gülen çocuklar,
Elbet susmayı da bilirler
Kaş çatmasa büyükler
Tam otuz gün gelirler.
Teravihte gülen çocuklar,
Mü’min, cemaatin hepsinden
Ne kızarsın imam amca
Orman bıkar mı kuş sesinden.
Teravihte gülen çocuklar,
Camideki en iyi fikir
Çünkü onlar dört rekâtta bir
Getirilen salâvat gibidir…
Teravihte gülen çocuklar,
Size kızanlara ne dersiniz
Anlatsam onları bir size
Ömür boyu gülersiniz…
(M.Bıyıklı)