Toplumun her meselesinde önder davranışlar sergilemesi beklenilen; tecrübe ve deneyimleri ile çözümleyici hareketlerine yer yer ihtiyaç duyulan; konuşmaları, susmaları, oturmaları, kalkmaları, harcamaları, tutumları, giyimleri, kuşamları, her zaman hikmetli ve muvazeneli diye örnek alınan; baba, babaların babası, kimisinin amcası, dayısı, oldukları için ve yukarıda sayılan bütün lâtif hasletlerden münasebetle kendilerine hürmet edilen saygı gösterilen ihtiyarlar...

Elleriniz nasırlı, gözleriniz buğulu, yüzleriniz kırışık ve belleriniz bükük. Bütün bunlar kader-i İlâhî’nin sizin bedeninize bıraktığı hikmetli izler ve mühürlerdir. Yaradan bütün sayılan masum sıfatlarınızın hürmetine, toplumun üzerine sel gibi yağacak afetleri de engelliyor manasındaki hadislerin muhatabı sizsiniz. Bediüzzaman Hazretleri’nin nev-i insanın nısfı olan ihtiyarlar, diye tarif ettiği sizler toplumun ekseriyetini teşkil ettiğiniz ve dahi dindar gençler ve masum çocuklarla birlikte daireniz daha da genişlendirilip; belâları, afetleri gazapları çekebilecek olan isyankârların ve ehl-i dalâletin sayılarını ekall-i kalilde tutarak, gelecek olan belâlara bu cihetle set olmaya umumî bir duâ olabilirsiniz.

Demek, sizler toplumun merkezindesiniz... Demek sizler sayılan vasıfları hürmetleri fazlasıyla hak ediyorsunuz. Sizler elleri öpülesisiniz. El Hak, güzel insanlarsınız.

Ancak, ey güzel insanlar sıfatına lâyık ihtiyarların şahs-ı manevisini temsil eden güzel insan! Sana şedid bir itirazım var. Bu itirazım mübarek camide yaşanan zahiren küçük ve hususî olan; lâkin hatırlattıkları itibariyle de bütün camilerde yaşanabilen ve batınen çok umumî ve mühim bir olaya mutevakkıftır. Şöyle ki; senin bir ferdin belki iki ferdin cami içerisinde imamın da aralarında bulunduğu kalabalık bir cemaat içerisinde ne hakla, hangi hikmetle üç yaşındaki bir çocuğa, haddini aşarak sesini yükseltip, korkutabilir! Ve dahi seni temsil eden camideki diğer fertlerin (ihtiyarlar) nasıl olur da talihsiz iki ihtiyarın yaptığı yanlışı sükût ile ikrar edip sessiz kalabilir! Size ne olmuş ki torunlarınıza bu kadar sevgisiz oldunuz! Hatta siz Allah’ın evinde bu pervasız çıkış ehliyetini nereden ve kimden hangi maslahata binaen alıyorsunuz! Senin sureten basit, ancak manen çok dehşetli hareketin toplumun mevcut ahvaline dehşetli bir suretle örnek teşkil ettiğini şimşekler katiyetinde zihnimize hatırlattı. Masumane tesbih toplayan ve cami içinde sessizce gezinen çocuğu bir ferdin tahkiri ve sevgisizliği ile aşabileştirdin. Asabileşen çocuk lisan-ı haliyle bu durumdan rahatsız olduğunu ilân edince de diğer bir ferdin ile gayr-ı edebî bir çıkışla o masum yavrunun camiye ve caminin temsil ettiği bütün kudsî değerlere olan safî düşüncelerini bulandırdın. 

Sen o küçük camide böyle yaptın, senin temsilcilerin ise âlem-i İslâm camii-i kebirindeki masum İslâm evlâtlarının nazenin ve masum eğlencelerine, belki kendi dillerinde hikmetli tesbihlerine katlanamayıp onları ehl-i dalâletin oyunlarına ve oyun yerlerine bir cihette attı veya teslim etti.

Ey ihtiyar ve ihtiyare şahs-ı manevisini temsil eden büyük cemaatin çok vazifeli üyeleri...

Uslanınız! Aklınızı başınıza alınız. Hikmetinizi başınıza devşiriniz. Cami dışında imansızlık ateşinde yanan evlâtlarınızı görüp titreyiniz! Kendinize geliniz! Yangını söndürmek için koşmaya dermanınız yoksa bile, yangından bir parça kaçıp camiye sığınan çocuklara, gençlere sahip çıkınız! Masum evlâtlarınızı, torunlarınızı şefkatli kollarınıza alıp, muhafaza ediniz, taki hürmete lâyık paslanmış sıfatlarınız tekrar cilâlansın. Taki “İstikbalde gelecek nefret ve tahkirden sakınmak için....’Tuh o asrın gayretsiz adamlarına!’ denildiği zaman...” yüzünüze tükürükler gelmesin.