Şehir içerisindeki mezarlıklarda boş yer neredeyse hiç bulunmuyor. Zira Aşiyan, Edirnekapı, Karacaahmet ve Zincirlikuyu gibi mezarlıkların doluluk oranı yüzde 100'e yaklaştı. Boş mezar yerleri ise şehir merkezinden uzak yeni mezarlıklarda bulunabiliyor.  En pahalı mezar yeri Zincirlikuyu'da. Zincirlikuyu'da defnedilecek cenaze için 6 bin lira, hayatta olan kişinin boş mezar yeri talep etmesi durumunda 25 bin lira ücret alınıyor.

İstanbul Büyükşehir Belediyesi (İBB) Mezarlıklar Daire Başkanlığı'nın verilerine göre,  Avrupa Yakası'nda yaklaşık 102 bin 904, Anadolu Yakası'nda 74 bin 268 boş mezar yeri bulunuyor. Toplam boş mezar yeri sayısının 177 bin 172 olduğu tahmin ediliyor. Ancak boş yerler, yeni açılan mezar yerlerinde bulunurken, şehir içerisindeki tarihi mezarlıklarda boş yer neredeyse hiç bulunmuyor. Zira Aşiyan, Edirnekapı, Karacaahmet ve Zincirlikuyu gibi mezarlıkların doluluk oranı yüzde 100 seviyesine yaklaştı. Buralarda sadece aile kabri bulunanların cenazeleri defnedilebiliyor.

ZİNCİRLİKUYU'DA BOŞ MEZAR YERİ 25 BİN LİRA

Edinilen bilgiye göre, Eyüp'te defnedilecek bir cenaze için bin 100 lira istenirken, mezar yerini hayatta olan kişi talep ederse bu miktar 10 bin liraya çıkıyor.  Ayazağa ve Kilyos mezarlıklarında yer tahsisi için 100 lira alınırken, bunu hayatta olan kişiler talep ederse rakam 4 bin liraya ulaşıyor. Göktürk ve Bahçeköy'de defnedilen kişi için 100 lira talep edilirken, hayatta olan kişi kendisine mezar yeri tahsis etmek isterse, 2 bin lira karşılığında bu işlemi gerçekleştirebiliyor. En yüksek bedelin istendiği Zincirlikuyu'da defnedilecek cenaze için 6 bin lira, hayatta olan kişinin boş mezar yeri talep etmesi durumunda 25 bin lira ücret alınıyor.

MEZARLIKLAR DÖRT GRUBA AYRILIYOR

İBB'nin 2018 yılına ait ücret tarifesine göre, hayatta olanlara pahalı, cenazelere ucuz olan mezarlıklar, 4 bölgeye ayrılıyor. Birinci grup Zincirlikuyu Mezarlığı'nda, cenaze için mezar yeri tahsisi 6 bin lira, cenazenin yanındaki boş mezar yeri tahsisi 12 bin 500 lira karşılığında yapılıyor. Bunun yanında, hayatta olan kişinin boş mezar yeri için 25 bin lira talep ediliyor.

İkinci grupta yer alan Eyüp Mezarlığı'nda, cenaze için mezar yeri tahsisi için bin 100 lira isteniyor. Cenazenin yanındaki boş mezar yeri tahsisi içinse 5 bin lira alınıyor. Boş bir mezar yeri tahsisi 10 bin lira karşılığında sağlanıyor. Üçüncü grup Ayazağa ve Kilyos mezarlıklarında ise cenaze için mezar yeri tahsisi için 100 lira alınıyor. Cenazenin yanındaki boş mezar yeri tahsisi içinse 2 bin lira ücreti isteniyor. Boş mezar yeri içinse 4 bin lira talep ediliyor. Dördüncü grupta yer alan Göktürk ve Bahçeköy mezarlıklarında da cenaze için mezar yeri tahsisi 100 lira ile ücretlendiriliyor. Cenazenin yanındaki boş mezar yeri tahsisi bin lira olarak uygulanıyor. Boş mezar yeri tahsisi ise 2 bin lira karşılığında sağlanıyor.

MEZARLIKLARDA 845 PERSONEL GÖREV YAPIYOR

İstanbul'da 497'si Müslümanlar 67'si gayri müslimler için olmak üzere 564 mezarlık bulunuyor.  İBB, cenaze yakınlarının talep ettiği ilde defnedilmek isteyen kişilere ücretsiz nakil hizmeti sunuyor. Ayrıca İstanbul'da mezarlıkların güvenliği için 47'si motorize, 715 özel güvenlik personeli bulunuyor. Mezarlıkların bakım, onarım ve çevre düzenlemesi gibi işlemleri için 130 görevli personelle birlikte toplam 845 personel görev yapıyor.

İSTANBUL'DA HER YIL BAYBURT'UN NÜFUSU KADAR KİŞİ DEFNEDİLİYOR

Öte yandan İstanbul'da her yıl ortalama Bayburt'un nüfusu kadar kişi defnedilirken, doğanların sayısının ise 12 ilin nüfusundan fazla olduğu belirlendi. İBB Mezarlıklar Daire Başkanlığı'nın verilerine göre, İstanbul'da günlük ortalama 210 kişi defnediliyor. Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) verilerine göre ise mega kentte günlük ortalama 634 bebek dünyaya geliyor.

EN ÇOK DEFİN OCAK AYINDA GERÇEKLEŞİYOR

İBB verilerine göre; Megakentte 2017 yılında 41 bin 557'si erkek, 33 bin 562'si kadın, 133'ü ise cinsiyeti tanımlanamayan toplam 75 bin 252 kişi defnedildi.  Geçtiğimiz yıl en çok defin 8 bin 247 kişi ile ocak ayında, en az defin 5 bin 464 kişi ile Eylül ayında gerçekleşti. Ayrıca Şubat ayında 6 bin 201, Mart ayında 6 bin 522, Nisan ayında 6 bin 125,  Mayıs ayında 6 bin 104, Haziran ayında 5 bin 591, Temmuz ayında 6 bin 4, Ağustos ayında 5 bin 725, Ekim ayında 6 bin 53, Kasım ayında 6 bin 361 ve Aralık'ta ise 6 bin 855 kişi defnedildi. Bu rakamlar sadece kente defnedilenlerin sayısını içeriyor. Kentte ölüp il dışında defnedilenlere bakıldığında sayının oldukça artabileceği kaydediliyor. Buna göre İstanbul'da her yıl ölenlerin sayısı Bayburt'un nüfusuna yakın olduğu belirtiliyor. Zira Bayburt'un nüfusu 2017 yılında 80 bin 417 kişi olarak açıklanmıştı.

EN ÇOK DEFİN OCAK AYINDA GERÇEKLEŞİYOR

Kentte 2017 yılında 41 bin 557'si erkek, 33 bin 562'si kadın, 133'ü ise cinsiyeti tanımlanamayan toplam 75 bin 252 kişi defnedildi. Geçtiğimiz yıl en çok defin 8 bin 247 kişi ile ocak ayında, en az defin 5 bin 464 kişi ile Eylül ayında gerçekleşti. 2018'in başından bu yana geçen 5 aylık süreçte ise, 16 bin 593 erkek, 13 bin 810 kadın ve cinsiyeti tanımlanamayan bin 438 kişi dahil toplam 31 bin 831 kişi defnedildi.

100 YAŞINI AŞIP ÖLEN 183 KİŞİ DEFNEDİLDİ

Kentte geçtiğimiz yıl 100 yaşını aşıp ölürken 125 kişi defnedilirken, 2018'in başından bu yana geçen 5 aylık süreçte 100 yaşını aşan 58 kişi defnedildi.

GEÇEN YIL 231 BİN 576 BEBEK DOĞDU

Öte yandan TÜİK verilerine göre, İstanbul'da 2017'de 119 bin 6'sı erkek, 112 bin 570'i kız olmak üzere, 231 bin 576 bebek doğdu. Bu sayı 2016'da 239 bin 236, 2015'te 242 bin 480, 2014'te 242 bin 118, 2013'te 229 bin 274, 2012'de 226 bin 594, 2011'de 213 bin 441, 2010'da 213 bin 821 ve 2009'da ise 210 bin 441 bebek olarak gerçekleşti. Bu rakam da Türkiye'deki 12 ilin nüfusundan fazla.

***

'İstanbul'da her yıl Bayburt'un nüfusu kadar kişi defnediliyor' ifadesinin hatırlattıkları...

Risale-i Nur'dan...

''Herbir şehri yüz defa mezaristana boşaltan ölüm, elbette hayattan ziyade bir istediği var.''

-Bediüzzaman Said Nursi-

Sözler On Dördüncü Söz'den...

Rahmân ve Rahîm olan Allah’ın adıyla. 

Dünya hayatı aldatıcı bir menfaatten başka birşey değildir. (Âl-i İmrân Sûresi: 185.) 

Hâtime 

[Gafil kafaya bir tokmak ve bir ders-i ibrettir.] 

Ey gaflete dalıp ve bu hayatı tatlı görüp ve âhireti unutup dünyaya tâlip bedbaht nefsim! Bilir misin, neye benzersin? Devekuşuna. Avcıyı görür; uçamıyor, başını kuma sokuyor. Tâ avcı onu görmesin. Koca gövdesi dışarıda; avcı görür. Yalnız, o, gözünü kum içinde kapamış; görmez. 

Ey nefis! Şu temsile bak, gör: 

Nasıl dünyaya hasr-ı nazar, azîz bir lezzeti, elîm bir eleme kalbeder. Meselâ, şu karyede, yani Barla’da, iki adam bulunur; birisinin yüzde doksan dokuz ahbabı İstanbul’a gitmişler, güzelce yaşıyorlar. Yalnız birtek burada kalmış; o dahi oraya gidecek. Bunun için, şu adam, İstanbul’a müştaktır, orayı düşünür, ahbaba kavuşmak ister. Ne vakit ona denilse, "Oraya git!"; sevinip, gülerek gider. İkinci adam ise, yüzde doksan dokuz dostları buradan gitmişler. Bir kısmı mahvolmuşlar; bir kısmı ne görür, ne de görünür yerlere sokulmuşlar. Perişan olup gitmişler, zanneder. Şu bîçare adam ise, bütün onlara bedel, yalnız bir misafire ünsiyet edip teselli bulmak ister; onunla o elîm âlâm-ı firâkı kapamak ister. 

Ey nefis! Başta Habîbullah, bütün ahbabın kabrin öbür tarafındadırlar. Burada kalan bir iki tane ise, onlar da gidiyorlar. Ölümden ürküp, kabirden korkup, başını çevirme; merdâne kabre bak, dinle ne talep eder. Erkekçesine ölümün yüzüne gül; bak, ne ister. Sakın gàfil olup ikinci adama benzeme. 

Ey nefsim! Deme, "Zaman değişmiş, asır başkalaşmış; herkes dünyaya dalmış, hayata perestiş eder, derd-i maîşetle sarhoştur." Çünkü, ölüm değişmiyor; firâk bekàya kalbolup, başkalaşmıyor. Acz-i beşerî, fakr-ı insanî değişmiyor; ziyâdeleşiyor. Beşer yolculuğu kesilmiyor, sürat peydâ ediyor. 

Hem deme, "Ben de herkes gibiyim." Çünkü, herkes sana kabir kapısına kadar arkadaşlık eder. Herkesle musîbette beraber olmak demek olan teselli ise, kabrin öbür tarafında pek esassızdır. 

Hem kendini başıboş zannetme. Zîrâ, şu misafirhâne-i dünyada, nazar-ı hikmetle baksan, hiçbir şeyi nizamsız, gàyesiz göremezsin; nasıl, sen nizamsız, gàyesiz kalabilirsin? Zelzele gibi vâkıalar olan şu hâdisât-ı kevniye, tesadüf oyuncağı değiller. Meselâ, zemine nebâtât ve hayvanât envâından giydirilen birbiri üstünde, birbiri içinde, gayet muntazam ve gayet münakkaş gömlekler, baştan aşağıya kadar gàyelerle, hikmetlerle müzeyyen, mücehhez olduklarını gördüğün ve gayet âlî gàyeler içinde kemâl-i intizam ile meczub Mevlevî gibi devredip döndürmesini bildiğin halde, nasıl oluyor ki, küre-i arzın benîâdem’den, bâhusus ehl-i imândan beğenmediği bir kısım etvâr-ı gafletin sıklet-i mâneviyesinden omuz silkmeye benzeyen zelzele gibi Hâşiye mevtâlûd hâdisât-ı hayatiyesini, bir mülhidin neşrettiği gibi gàyesiz, tesadüfî zannederek bütün musîbetzedelerin elîm zâyiâtını bedelsiz, hebâen mensur gösterip, müthiş bir yeise atarlar. Hem, büyük bir hatâ, hem büyük bir zulüm ederler. Belki, öyle hâdiseler, bir Hakîm-i Rahîmin emriyle ehl-i imânın fânî malını sadaka hükmüne çevirip, ibkà etmektir ve küfrân-ı nimetten gelen günahlara kefârettir. 

Nasıl ki birgün gelecek, şu musahhar zemin, yüzünün zîneti olan âsâr-ı beşeriyeyi şirkâlûd, şükürsüz görüp çirkin bulur. Hàlık’ın emriyle büyük bir zelzele ile bütün yüzünü siler, temizler. Allah’ın emriyle, ehl-i şirki Cehenneme döker; ehl-i şükre, "Haydi, Cennete buyurun" der.

Hâşiye: 

İzmir’in zelzelesi münâsebetiyle yazılmıştır. 

***

DHA