Elbiselerimi kirletmiyorum

İZMİT’İN kütüphanelerinde İl Kültür Müdürlüğü tarafından verilen masal anlatma görevim vardı. Heyecanlıyım, bir sürü cıvıl cıvıl çocukla beraber olacağım. Onların hayal dünyalarına ayak uydurarak anlatmak istediğim incelikleri keşfedeceğim.

Kütüphanelerde, konu parkta oyun oynamaya gelince çocuklar hep bir ağızdan, gayet mutlu bir şekilde gözleri de parlayarak “Ben parkta üstümü kirletmiyorum” dediler. Bu cevabın garipliğini yaşadım. Eh yani çocuk parkta üstünü kirletmeyecekse, özgürce oynayamayacaksa oraya gitmesinin ne anlamı var. Elbiselerini daha nerede kirletme korkusu duymadan tozlandıracaklar, kumlara bulayacaklar, pes doğrusu. Deterjan fabrikaları boşuna mı üretim yapıyorlar, anlamakta güçlük çekiyor insan. İç dünyasındaki gönül kirlerini göremeyen büyüklerin çocukları, otomatikman şartlanmış bir şekilde ve gönüllerinin rahatlığıyla konuşuyorlar: “Elbiselerimi kirletmiyorum.”

NEVİN ALAN

30.08.2010