Eski tarihli sayılar
|
Röportaj |
|
TALİP ÇİÇEK |
1982 anayasasına ‘hayır’ oyu verdik |
Gazetemizin 40 yıllık okuyucusu olan Ali Ağabey ile görüşmemizi sıklıkla uğradığı Yeni Asya Gölcük Temsilciliğinde yaptık. Düşüncelerini sizlerle paylaşmak istedik. Bu fırsatı bize verdiği için kendisine teşekkür ile nice yıllar birlikte hizmet etmek için uzun ömürler dileriz.
Bize kendinizi tanıtır mısınız?
Büyüklerimiz Kastamonu'nun İnebolu ilçesinden gelmişler. Ben 1936 yılında Kocaeli Gölcük ilçesinde doğdum. İlk ve orta okulu burada okudum. 1952 yılında Tersane Komutanlığı elektrik fabrikasında işe başladım, aynı işyerinin başka bir biriminden 1978'de emekli oldum ve halen Gölcük'te ikamet ediyorum.
Risale-i Nurları ne nasıl tanıdınız ve Yeni Asya gazetesini ne zamandan beri okuyorsunuz?
1967 yıllarıydı. İşyerine gidip gelirken gazete almak için Deniz Kitapevine uğruyordum. Bir gün kitapevi sahibi Faik Cengiz Ağabey "Küçük Sözler"i okumam için tavsiye etti. Fabrikada çalıştığım bölüm vardiyalı olduğundan, okumak için müsait oluyordu. Ben de bu imkânı değerlendirmek istiyordum. Kitabı okudum ilk anda bizim bildiğimiz konular gibi geldi. İade etmek için gittiğimde Faik Ağabey kitabı nasıl bulduğumu sordu ve Risale-i Nurların diğer eserlerden farklılığını anlattı. "Küçük Sözler"i tekrar okumamı rica etti. Kendisini kırmayıp tekrar birkaç kere okudum. Temsillerle hayatın hakikatinin keşfedildiğini anladım. Gaflet perdesi aralanmaya ve temsilat-ı Kur'âniyenin ayinesi olan Risalelerdeki sırları anlamaya başladım ve okuma şevkim arttı. Risale-i Nur Külliyatının tamamını elde ederek okumaya muvaffak olmayı da Rabbimiz nasip etti.
Latin harfleriyle Risale yazmışsınız. Bu nasıl oldu, neden ihtiyaç duydunuz?
1969 senesi zannediyorum. Bir kısım gençler Risaleleri tanıdılar. Bulunduklar ortam matbaada basılan ve üzerinde müellifinin ismi bulunan kitapları okumaya müsait değildi. Yasak olmamasına rağmen bir çok yerde Risale-i Nurları okuyanları mahkemeye veriyorlardı. Buna fırsat vermemek için biz de Nurların ilk telif edildiği dönemdeki gibi elle yazarak çoğaltmayı düşündük. Vaktim müsait olduğu için bu vazifeyi ben üstlendim. Akşam nöbetlerinde, evimde, gözetleme tepesinde, kırlarda, bağ ve bahçelerde 40-50 kadar cep boyu risale yazdım. Bunlar elden ele dolaşıp büyük hizmetlere vesile oldu. Böyle bir imkânı bana verdiği için Rabbime hadsiz hamd ediyorum. İnşaallah bunlar kusurlarımıza kefaret olur. Yeni Asya gazetesini İttihad ile başlayan süreçten beri takip ediyorum. Risale-i Nurları önceden tanıdığım için bizim dâvâmızın dışa açık bir ilanatçısı olarak sahip çıktık. Kendimiz okumakla birlikte çevremize de tavsiye ettik. İhtilal dönemlerinde kapatılıp başka isimle çıkmak zorunda olduğu günlerde de hiç bırakmadık. 1982 anayasasına gazetemizin gösterdiği istikamette 'hayır' oyu vererek hataya düşmedik. Gazetemizin bu günde aynı istikamette neşriyatına devam ettiğine inanıyorum.
Yeni Asya'yı kırk yılı aşkın bir zamandan beri aralıksız okumanızın sebebi nedir?
Hadiseleri Risale-i Nurlardaki Kur’ânî bakış açısından görerek değerlendirmesi, istikametli, tutarlı bir yayın çizgisini muhafaza etmesi, İlay-ı kelimetullahı gaye edinmesidir. Ara sıra Risale-i Nurlardan bahseden gazeteleri nur misyonunu temsil ediyor gibi değerlendirip, bütün yayınlarıyla, makale, haber ve köşe yazılarıyla imana hizmeti gaye edinen gazetemizi siyasî bir yayın organı olarak göstermek isteyenleri anlamakta zorlanıyorum. Kendilerinin her şeye siyasî gözlükle bakması bu yanlışlığa sebep oluyor diye düşünüyorum. Çünkü herkes kendi ayinesine tabidir.
Yeni Asya size ve ailenize neler kazandırmıştır? İbadetlerimi daha şuurlu yapmama katkı sağladı. Ahmet Şahin hocamızla başlayıp halen devam eden 'fıkıh köşesi'nde bir çok konuyu öğrenme imkânı buldum. Risale-i Nur dersleriyle irtibatımızı güçlendirdi. Yaptığı kitap neşriyatı ile evimize kütüphane kazandırdı, okuma alışkanlığı elde ettik. İslâmî bir hayatı yaşama yolunda bize rehber oldu. Yayınladığı dergilerle ailemizin her yaştaki fertlerinin inançlarının güçlenmesini sağladı. Ben bu gün de her ay Bizim Aile, Genç Yaklaşım ile birlikte beş adet Can Kardeş dergisini torunlarıma götürüyorum.
Unutamadığınız bir hatıranızı bizimle paylaşır mısınız?
Bir gün gece nöbetlerinde yazarak çoğaltmak için götürdüğüm risaleleri eve götürmek üzere çantama koymuştum. Çıkarken nöbetçi asker bakınca "Bunlar yasak kitaplar, nöbetçi subaylığına gideceğiz" dedi. Diğer nöbetçi de "Bunlar dini kitaplar hiç yasak olur mu?" diye mukabele etti ve "Sen geç ağabey" dedi. Ben de çıkıp gittim. Nöbetçi subaylığına gidilse herhalde hakkımızda dâvâ açılırdı. İşten atılma ihtimalimiz de vardı. Bir askerin vesilesiyle hıfzedilmiş olduk.
Yeni Asya hakkında geleceğe ait temenni ve düşünceleriniz neler olabilir?
Sayfa sayısının arttırılması, güncel konuların zamanında belirlenip Risale-i Nur gözüyle değerlendirilerek bu konuda neşriyat yapılması, gazetemizde yetişenlerin bünyemizde tutularak değerlendirilmesi, daha güçlü kadro ile neşriyata devam edilmesini arzu ediyorum. Bu geçen yayın süresince gazetemizin bize ulaşmasında emeği geçenlere ve gelecekteki başarılarının devamı için çalışanlara her zaman dua ediyorum. Allah muaffak etsin. Amin. |
|
TALİP ÇİÇEK 06.10.2009 |
|
|
