İNCİR ÇEKİRDEĞİ

Yaşarken verilen, hatırlarken verilmiyor - SUAT ÜNSAL

Allah bize her hâlimizde, her ânımızda yardım ediyor da bunun farkına varamıyoruz. Kendi başımıza yaşıyoruz zannediyoruz. Bu inayetleri bazen fark ediyor da hayatımıza ve her şeye ne kadar kuru bir nazarla baktığımızı o zaman anlıyoruz.

Geçenlerde, uzun seneler sıkıntılı bir ömür geçiren birisini konuşurken, bu kuru nazarın ne kadar içimize işlediğini fark ettim. Bu kişi senelerce zor bir hayat geçirmişti. Bunları konuşmak bile bizi aynı şeyleri yaşıyorcasına eziyordu. Bu konuşmaları, dayanamayıp bıraktık. Ama fark ettik ki, o kişi bunları yaşamış, bugünlere gelmişti. Ona sorsak ihtimal, çok şükür geçti diyecekti. Belki de, sizin sıkıldığınız kadar ben sıkılmadım diyecekti. Çünkü musîbet zamanında Allah acıyı karşılayacak sabır gücü de veriyor insana. Musîbet zamanında ona verilen sabır, musîbetin bitmesiyle kesiliyor. Bundan dolayı insan yaşarken çekmediği acıları, çoğunlukla onları hatırladığında yaşıyor, sabır olmadığı için…

Buradan da görebiliyoruz ki, Allah bize farkında olmadığımız ne kadar yardımlar yapıyor. O yardımlar olmadığında, bırakın yaşamayı, zor halleri hatırlamak bile insanı eziyor.

18.09.2009