PEYGAMBER KISSALARI

Hâlâ aklınızı kullanmayacak mısınız? - AHMET ÖZDEMİR

Hz. İbrâhîm (as), hakkı ortaya koyduktan ve o hakkı gündüzün öğle vaktindeki güneşin parlaklığı gibi ortaya çıkardıktan sonra onların cahilliklerini güzel bir üslupla yüzlerine vurmaya ve batıl üzere sebat göstermelerini kınamaya şöyle devam etti. Hz. İbrahim:

“O halde, Allah’tan başka, size ne fayda ne de zarar veremeyecek şeylere mi tapıyorsunuz! Yuh size de, Allah’tan başka o taptıklarınıza da! Hâlâ aklınızı kullanmayacak mısınız?” (Enbiyâ Suresi, 66-67) dedi. Hz. İbrahim’in (as) “Putların büyüğü, küçüklerini kırdı” sözünde yalan yoktur. Zira Hz. İbrahim (as), putları büyüğün kırmasını küçüklerin konuşmasına bağlamıştır. Bu sözüyle “Eğer onların söz söylemeye iktidarları varsa, bu işi büyüklerinin işlediğini söylerler” demek istemiştir. Putların söz söylemeye iktidarları olmadığına göre, büyüğün bu işi işlemediğini ve işleyemeyeceğini ima ve ifade etmiş, putları da kendisinin kırdığını da zımnen kabullenmiş oluyordu.

Biraz önce Hz. İbrahim’in (as) akıllı olmaya dâvet ettiği akıllarını bu yolda hiç kullanmamışlardı. Bundan böyle de kullanacağa benzemiyorlardı. Şer yolunda şeytânî bir zekâya sahip olan bu insanlar, hayır yolunu yine kendi elleriyle kapatmışlar, peygamber sözü bile olsa kulaklarından hayır sözü girmesine izin vermemişlerdi. Ebedî mutluluk yolunda akıllarını dondurup bırakmışlardı.

O putperestler böylece savunmuş oldukları düşüncede mağlup olunca, durumlarının ortaya çıkmasından korktular. Artık kendileri için ilâhları hakkında Hz. İbrâhîm’in (as) delillerini inkâr edip galebe çalacakları bir delilleri kalmadı.

Tağutî sistemlerde olduğu gibi tağut konumunda bulunan kimseler, zor durumda kaldıklarını görünce aynen burada olduğu gibi hareket ederler. Çünkü bu yöntem, beşeri sistemlerde hiç değişmeyen bir yöntemdir.

İşte o putperestler de Hz. İbrâhîm’in (as) sözleri karşısında uğradıkları yenilgilerini örtbas etmek ve batıl yolda olduklarını gizlemek suretiyle Hz. İbrâhîm’e (as) karşı güç ve kuvvete sarıldılar.

Herkes kendine göre en ağır cezayı düşünüyor, teklifini yapıyordu. Taşlayarak öldürme, kılıçla kafasını kesme gibi cezalar düşünülürken bir kısmı şöyle dediler: “Eğer yapacağınız bir şey varsa, o da bunu yakmaktır. Böyle yapın da tanrılarınıza sahip çıkın!” (Enbiyâ Sûresi, 68)

Kimse bu teklife karşı çıkmadı. Böylece Hz. İbrahim’in yakılması kararı ittifakla alınmış oldu. Putların kırılması olayı sıradan bir olay sayılamazdı. Kısa zamanda şehirde duymayan kalmadı, saray bu olaydan haberdar oldu.

Nemrud, Hz. İbrahim’in huzuruna getirilmesini emretti. Hz. İbrahim, kralın huzuruna getirildi. Mesele yeni baştan ele alındı. Hz. İbrahim, Allah’ın varlığını, birliğini, ondan başka ilâh bulunmadığını ve putların kimseye zarar ve fayda veremeyen varlıklar olduklarını bir kere daha yüzüne karşı haykırdı.

Nemrud kendisinin ilâhlığı konusunu ortaya attığı zaman Hz. İbrahim itiraz etti. Onun da bir insan olduğunu ve ilâh olamayacağını söyledi. Hz. İbrahim ile Nemrud arasında ilâhlık konusundaki tartışma devam etti.

08.09.2009