Risâle-i Nurları nasıl tanıdınız?
Risâle-i Nurları, Diyarbakır’da 1952’de askerliğimi yaparken Mehmet Kayalar vasıtasıyla tanıdım.
Yeni Asya gazetesi ile nerede ve nasıl tanıştınız?
Askerden memleketim olan Konya Ereğli’ye döndükten sonra Risâle-i Nur hizmetine devam ettim. Bu arada Sebilürreşad’a abone oldum. Daha sonra Hür Adam, Uhuvvet, Zülfikâr ve İttihat gazetelerini takip ettim. Devamında Yeni Asya yayına başlayınca tabiî ki onu alıp okumaya başladım. O zamandan bu zamana Yeni Asya’yı takip ediyorum.
Sizi Yeni Asya Gazetesine bağlayan esas sebepler nelerdir?
Yeni Asya bizim gözümüz, kulağımız. Dünya ve Türkiye’deki Nurlarla haberleşme vasıtamız. Bizi anlatan, bizi ifade eden bir gazetedir. Yeni Asya’nın çeşitli zamanlarda başına çok büyük sıkıntılar gelmesine rağmen; çizgisinden, haktan, doğru bildiğinden hiç şaşmaması bizi bu gazeteye bağladı.
Yeni Asya gazetesini benzerlerinden farklı kılan, önde gelen ayırt edici özellikleri nelerdir?
İkinci bir Yeni Asya’mız yok. Risâle-i Nurları içine sindiren, Risâle-i Nurlara bağlı yayın yapan başka bir gazete yok. Sadece ve sadece Nurlara ayinedarlık yapıyor. Bir çıkar gayesi yok, Allah rızası için yayın yapıyor. Şahsî olarak belki küçük hatalar yapılsa bile, bir göz hatırı için çok gözler sevilir. Düşman boş hedefleri bombalamaz. Yeni Asya’nın başına gelen bunca sıkıntılar da hakperestliğindendir, tavizsizliğindendir.
Yeni Asya Gazetesinin size ve ailenize kazandırdığı en önemli değerler neler olmuştur?
Bunu ifade etmek için aslında bir kitap yazmak lâzım. ‘Son Şahitler’den tut, ‘Aydınlar Konuşuyor’ ve diğer yayınlara kadar bütün Risâle-i Nur faaliyetlerini Yeni Asya’dan öğrendik. Bunlar kitap haline getirildi. Benim dokuz çocuğum var. Çocukların kütüphaneleri Yeni Asya’nın yayınlarıyla dolu.
Yeni Asya gazetesi ile ilgili yaşadığınız hatıraların en ilgincini bizimle paylaşır mısınız?
Yeni Asya’dan çeşitli sebeplerle ayrılanlar bazen Yeni Asya’yı okumamam için bana baskı yaptılar. Fakat ufak tefek eksiklikler var diye, cihanşümul bir dâvâyı anlatan bir gazeteyi terk etmem mümkün değildi. Dolayısıyle gazeteye ara vermedim, devam ettim.
|